Avonduren, kleinschalige optredens van dichtbij, op een kleinschalige locatie, is aan zijn derde editie toe. En ook meteen aan zijn grootste naam tot nu toe. Woensdag 18 november doet de Amerikaanse zanger Tom Brosseau Middelburg aan. Een goede reden om hem eens aan de tand te voelen.

Tom Brosseau

Het Avonduren-concept begint steeds meer vorm te krijgen. Na de eerdere edities met geïmproviseerde elektronica en traditionele folk is het woensdag 18 november de beurt aan de Amerikaanse zanger Tom Brosseau. Zijn eenvoudige liedjes blinken uit in prachtige melodieën en diepzinnige teksten. De achterkamer van Galerie Revolution aan de Lange Noordstraat is daarom de perfecte locatie voor deze moderne troubadour. Tijdens zijn Europese tournee vond de hoogblonde Tom met zijn bijna vrouwelijk stemgeluid toch nog tijd voor een interview met 3voor12/Zeeland.

[Justin Faase] “Je laatste album Posthumous Success heeft een rijker geluid dan zijn voorganger Cavalier, en kan misschien zelfs opgewekt genoemd worden. Hoe kwam dit, en je muziek in het algemeen, tot stand?”

[Tom Brosseau] “Ik schreef Posthumous Success, of elk ander album, rechtopstaand. Ik plak met tape een leeg blad papier van hoge kwaliteit in de waskamer van mijn appartement en met een potlood schrijf ik het verdomde ding vol. Dit is mijn proces, een beetje vreemd misschien, maar het is mijn eigen manier. Soms ontstaat er eerst een melodie in mijn hoofd. Wanneer het mij lukt om dat opzij te schuiven op het moment dat ik druk bezig ben en het later op de avond weer opdoemt, dan ga ik ermee aan de slag op mijn enige echte akoestische gitaar. Af en toe verschijnt de melodie ook op magische wijze, op een moment van ongeremdheid. Er is geen duidelijk antwoord te geven op de vraag hoe de muziek tot stand komt. Ik denk dat het beste antwoord is: isolatietape, sterk papier, potlood, geheugen, akoestische gitaar en wellicht iets van opnameapparatuur, dat is alles. De verschillen tussen Cavalier en Posthumous Success hebben vooral te maken met wiskunde, ingenieur, producent and stemming, waarvan dat laatste nooit gereproduceerd zal kunnen worden."

[JF] “Je bent opgegroeid in North Dakota, maar woont nu in Los Angeles. Dat is nogal een groot verschil in omgeving. Beïnvloeden deze verschillen in ambiance de manier van (muziek) schrijven?”

[TB] “Ik ben een observeerder en ik wordt beïnvloed door wat ik zie. Ik ben ook een voeler. Er zijn diverse plekken die ik gewoonweg niet kan bezoeken, waaronder een lommerd. Ik ben zo geaffecteerd door zoiets dat het mij de hele dag in een bepaalde stemming brengt. Ik voel het gewicht van de ongewenste dingen. Het is alsof ik een koelkast ben en de lommerds zijn de kleine magneten erop. Ik heb geen controle over de magneten. Daarom ontwijk ik de slechte wanneer ik kan. Ik dank God voor voelen.”

[JF] “Heb je een bepaalde voorkeur in omgeving of omstandigheden wanneer je muziek maakt?”

[TB] “Weet je, ooit raakte ik gewend aan het woord ‘voorkeur’. Het was als de hemel, voor heel even, en daarna maakte het mij bijna kapot. Ik zal het mezelf nooit zo comfortabel maken. Een onmisbaar kleinood is wat er dan ontstaat. En er is niets wat je geestelijk gezien sneller doodt in het leven en dat zo dichtbij is dan dat. Het woord kleinood heeft een nare bijbetekenis, als je het mij vraagt. Niets goeds kan zo goed zijn dat het een kleinood wordt. Als het zover komt, kijk dan maar uit! Sorry, dat ik de vraag hier niet helemaal beantwoord. Eigenlijk bedoelde ik: geef mij iedere omgeving of welke omstandigheden dan ook zolang er maar rust en stilte is.”

[JF] “Je teksten zijn erg persoonlijk, doch hebben een duidelijk invloed van klassieke (roman) schrijvers. Welke schrijvers zijn je favoriet en waarom?”

[TB] “Mijn lijst verandert, wat goed is, hoewel ik altijd zal terugkeren naar sommige die ik las in mijn jongere jaren. On The Road van Kerouac, The Stranger van Camus, A Wrinkle In Time van L’Engle en My Friend, The Vampire van Sommer-Bodenberg. De laatste tijd wilde ik Garden Of Eden van Hemingway weer eens lezen, om uit te vinden waarom dat boek mij zo verwart. Ik denk omdat Garden Of Eden, wat ze ook zeggen, een onvoltooid boek was dat postuum gepubliceerd werd. De postume wereld is een zeer interessante."

[JF] “Werk je nog steeds aan je eigen novelle?”

[TB] “Het is niet echt een novelle te noemen. Meer een serie van non-fictionele korte verhalen. Ik geloof dat het verhaal waar ik momenteel aan werk te doen heeft met een situatie met een hond.”

[JF] “Het laatste nummer van Posthumous Success vertelt het verhaal van Dave Grohl (Foo Fighters, Them Crooked Vultures, etc.) die gevangen  zit met roestige kettingen. Jij moet hem bevrijden. Hoe komen dit soort teksten in je op?”

[TB] “Ik moet voorzichtig zijn met schrijven over mijn dromen. Aan de ene kant is het een krachtig gegeven, een droom, zeker wanneer de droom nog helder voor de geest staat. Waarom zou je het dan laten om te proberen er meer over te weten te komen en over te schrijven? Aan de andere kant wil je ook niet als huichelaar gezien worden, en dient de interpretatie van dromen privé te gebeuren. Ik realiseer me dat ik een redelijk grote droom, een terugkerende droom, openbaar heb gemaakt. Ik ben mij hier volledig bewust van, ook van het feit dat Dave Grohl hierin de hoofdrol speelt. De echte vraag zou dan moeten zijn: waarom heb ik ervoor gekozen om deze droom te vertellen? Alles wat ik kan zeggen is dat mijn dromen niet meer bijzonder zijn dan die van jou.”

[JF] “Hoe ziet een perfect live optreden van Tom Brosseau er uit?”

[TB] “Perfect? Nou, één bepaald optreden komt in me op. Het voelde alsof ik het seconde na seconde meemaakte. Ik was bewust van alle ogen die naar mij keken, en ik voelde naast het lichte gewicht van de gitaar helemaal niets. Ik had geen positieve gedachten, ik had geen negatieve gedachten, ik was niet eens aan het nadenken. Ik was er gewoon. Later zag ik foto’s van dat optreden en ik heb een kwaadaardige grijns op mijn gezicht. Kun je dat voorstellen?”

[JF] “Ben je op dit moment nog bezig met nieuw materiaal of samenwerkingen?”

[TB] “Altijd. Nu je het zegt, had ik een idee om iets te schrijven toen ik in Virginia was. Dus ja, ik ben altijd op iets aan het broeden. Ik zou ook graag weer met violiste Hilary Hahn willen samenwerken. We zijn eingelijk nog maar net begonnen.“

Het optreden van Tom Brosseau wordt voorafgegaan door de subtiele folk van De Mannenbroeders. Kaarten à 5 euro zijn te koop bij platenzaak Spin, Damplein 48, of de Espressobar aan de Lange Noordstraat 48, beiden in Middelburg. Reserveren kan via info@avonduren.com. Wees er snel bij er zijn voor deze avond maar een beperkt aantal kaarten verkrijgbaar.