De eerste band van vanavond is Annop Catsman. Het geluid is zacht en helaas hebben zowel singer/songwriter Annop als zijn akoestische gitaar moeite om boven het geroezemoes van het publiek uit te komen. Jammer, want de liedjes zelf hebben op zich wel potentie maar het mankeert vooral aan de techniek. De jury vindt dit ook, en geeft aan dat dit waarschijnlijk te maken heeft met het element dat in zijn akoestische gitaar zit, waardoor zijn gitaar wat dof klinkt. Met een beter element zou alles al een stuk beter klinken. Zelf geeft Annop aan dat hij eigenlijk het liefst elektrisch gitaar zou spelen in een metal band. Ter plekke wordt een oproep gedaan of er nog muzikanten zijn die wat tijd over hebben.
Een grotere tegenstelling kan je haast niet indenken als de volgende band het podium op komt. Dehumanization heeft een gigantische aanhang meegebracht die bij het horen van de eerste akkoorden de eerst zo rustige zaal in een klap omtovert tot een grote moshpit. De band maakt deathmetal met hier en daar wat hardcore invloeden, en zorgt voor een geweldig energiek optreden en een goede interactie met het publiek. De muziek zelf zou hier en daar wat strakker mogen en bijvoorbeeld een solo op sommige plaatsen zou het optreden misschien iets interessanter maken, maar de band is pas sinds augustus bezig en dan al zo'n energiek optreden neerzetten wordt door de jury terecht als “ongelofelijk” bestempeld. Deze heeft met opmerkingen als “jullie onderscheiden je van de rest”, “te gek” en “jullie hebben iets ongelofelijk neergezet” dan ook niks dan lof over de band.
De band Volt Violin komt hierna. De sferische muziek die de band maakt doet me een beetje denken aan Incubus, andere nummers weer wat meer aan Muse. Het is in elk geval wel gelijk duidelijk dat dit een band van een heel ander kaliber is. De jongens zijn een stuk ouder dan de andere kandidaten en bovendien klinkt de muziek veel beter dan iets wat een beginnend bandje zou maken. Niet zo vreemd ook, want de bandleden hebben al aardig wat ervaring opgedaan in hun vorige band, Down Under. Het geluid klinkt erg volwassen, de zang is uitmuntend en ook de rest van de band speelt ontzettend strak. De jury vond het optreden “waanzinnig” en geeft ook aan dat de band dit soort wedstrijden eigenlijk wel ontstegen is en dat het tijd wordt om op de grotere festivals te gaan spelen. “Dit is bijna perfect”. Tevens maakt de jury van de gelegenheid gebruik om te benadrukken dat het dus wel degelijk mogelijk is om een goed geluid uit de bescheiden geluidsinstallatie te laten komen, iets waar andere bands de schuld nog wel eens aan willen geven.
Tenslotte is het de beurt aan Sweet Document. Het trio bestaat uit een zanger die word begeleidt met akoestische gitaar en een elektrische basgitaar. De romantische luisterliedjes klinken op zich goed en de arrangementen zijn zeker interessant, maar het geluid is erg zacht en de band heeft moeite om boven het geluid in de zaal uit te komen. De jury geeft aan dat dit voorkomen zou kunnen worden door de akoestische gitaar te voorzien van een element, of door de gitarist te laten zitten waardoor deze harder kan spelen. De rest van de band moet zich nu aanpassen aan het zachte volume van de akoestische gitaar waardoor het geheel wat zacht klinkt. Dat is iets wat beter voorbereid had kunnen worden. De jury vindt Sweet Document wel een goede band met veel potentie, maar het komt nog niet helemaal goed uit de verf. Tenslotte wordt nog toegevoegd dat ze moeten voorkomen dat de liedjes te eentonig worden, en ervoor moeten zorgen er voldoende afwisseling in de nummers blijft.
De jury trekt zich terug voor beraad en ondertussen is het de beurt aan Patrick Le Duc, de special act van de avond. Patrick heeft de band thuis gelaten, maar heeft speciaal voor de gelegenheid Angelo de Rijke meegenomen; o.a. de voormalig gitarist van de band van Anouk. Het publiek ligt en zit op de grond te genieten van de liedjes alsof ze in het zonnetje zitten op het gras van klomppop, hoewel dat toch echt pas over een half jaar is. Ik was even bang dat de wat rustigere muziek niet in de smaak zou vallen bij het jeugdige publiek, maar iedereen lijkt het prachtig te vinden.
Dan komt de jury terug en vat het eerder genoemde commentaar nog eens samen in een paar speerpunten. Vervolgens wordt de publiekswinnaar bekend gemaakt, dat is de band die de meeste stemmen van het publiek heeft gekregen. Waarschijnlijk mede dankzij de grote aanhang wordt deze prijs gewonnen door Dehumanization. De jury mag echter ook nog een band tot winnaar uitroepen, en dat wordt Volt Violin. Beide bands zien we dus terug in de finale van 2nd influence op 17 April.
Afgelopen vrijdag avond was het weer tijd voor een voorronde 2nd influence in Ovezande. De bands liepen uit een van singer/songwriter tot deathmetal. Aan de jury en het publiek de taak om twee bands door te verwijzen naar de finale.