In het centrum Middelburg zijn de laatste paar jaar steeds meer galeries opgedoken. Het vooroordeel dat hier alleen abstracte schilderijen zijn te zien, bekeken door ongewassen kunstliefhebbers, kan aan de kant geschoven worden dankzij een huiselijk optreden van drie hedendaagse folk acts in Revolution 100.000etc Gallery in de Noordstraat. Kunst en muziek gaan wel degelijk samen.

Achter de galerie in een grote, hoge kamer zit het publiek in een halve cirkel en veelal in kleermakerszit rond de openhaard te wachten tot de Mannenbroeders dit intieme optreden van start laten gaan. Op de blote voeten schuifelt broeder Dieleman met zijn akoestische gitaar door het gevoelige repertoire van Zeeuwsvlaamse folk. De bezetting is iets anders dan de vorige keer dat ze een optreden in Middelburg verzorgden. Zo is de contrabas vervangen door een basgitaar en is de vrouwenzang en accordeon van zuster Roos op rondreis elders. Dat doet de muziek niet te kort. Violiste Aurora hanteert met gemak ook de pauk wat het ingetogen karakter van de minimale folk toch wat energieks meegeeft. “Het voordeel van Zeeland is dat je gemakkelijk op tv komt”, grapt broeder Dieleman. Dat is wat de Mannenbroeders betreft evenwel terecht.

De galerie is gelegen naast de espressobar Ko D'oooooooor wat ook de pauze voorafgaand aan het optreden van This Leo Sunrise doet veraangenamen. Deze band is afkomstig uit Utrecht en maakt postfolk en alt.country zonder enige muzikale concessies. Hoewel de bandnaam anders doet vermoeden, is het niet de bassist Leo die het middelpunt van de band is, maar zanger en gitarist Jacco van Elst, voorheen solo bekend onder de naam Tape. Met humor en drukdoenerij weet hij ook tijdens de zeer stille en trage stukken, waarbij de vogels buiten de muziek bijna overstemmen, het publiek te animeren. Dit naast zijn geweldige stem natuurlijk. De melancholie in de muziek komt vooral van celliste en violiste Violet Meerdink. Verder gebruikt het vijftal allerlei handinstrumenten, een resonator gitaar, banjo, een oud harmonium en een accordeon naast de gebruikelijke gitaar, bas en drumstel. Ondanks de toch vaak donkere sfeer van de muziek zet This Leo Sunrise, mede dankzij de samenzang, een enerverend optreden neer dat door het aangezwollen publiek een luid applaus krijgt.

Datzelfde publiek kan de verkrampte benen door de soms ongemakkelijke zitpositie weer even laten rusten voordat de immer reizende Canadese muzikant Oldseed (echte naam Craig Bjerring) aan het afsluitende optreden begint. Deze eenzame brenger van het levenslied gaat waar hij maar optredens kan verzorgen, of dat nu in cafés, badkamers, tuinen of galeries is. Het is te merken dat de bebaarde Craig een gelouterd muzikant is qua optredens. Hij weet met gemak zijn verstilde singer-songwriter folk aan het publiek te brengen, dat muisstil geniet. Knielend, door de aanwezigen lopend, zelfs zich verplaatsend door het gebouw geeft hij de emotionele en soms kritische lading van zijn teksten prijs. Zijn prachtige show en interactie met het publiek is een vermakelijke conclusie van deze toch wel bijzonderde avond.