Popronde Utrecht raast als storm Benjamin door heel Utrecht Popronde Utrecht raast als storm Benjamin door heel Utrecht

Singer-songwriter Julia Adriana trapt om 18:30 de Popronde in Broese af met een akoestische mix van folk en indie. Het noodweer heeft haar optreden wat vertraagd, wat ervoor zorgt dat iets na half zeven de eerste verdieping van de boekhandel goed is gevuld. De 25-jarige Adriana begint haar set met het onuitgebrachte kalme ‘Piece of Paper’, over hoe oninteressant geld kan zijn. Veel van de nummers die volgen, waaronder het als eerst uitgebrachte ‘Fire Escape’, beginnen ook rustig en subtiel, maar gaan halverwege over in een meer uptempo geluid. Naast een cover van ‘God Only Knows’ is het nummer ‘Homemade Love’, afkomstig van haar EP van dit jaar met dezelfde naam, het nummer dat er echt uitspringt. (JvdV)

Een uur later, een paar honderd meter verderop in BUNK Hotel, straalt het collectief KALIMA vanaf de eerste minuut ontzettend veel energie uit, wat meteen aanslaat op het aanwezige publiek. De band bracht dit jaar hun eerste EP uit en maakt muziek die het best omschreven kan worden als een combinatie tussen cumbia (een muziekstijl afkomstig uit Latijns-Amerika met instrumenten als de accordeon en bongo’s) en disco. De nummers die Kalima vanavond laat horen zitten vol frisse en originele geluiden, al is het, deels vanwege het instrumentele karakter van de band, op sommige momenten toch wat eentonig. Het publiek lijkt zich daar dankzij het intense speelplezier niet aan te storen. (JvdV)

Slechts een kwartiertje later is Landhuis in de Stad in Park Oog in Al het decor van de singer-songwriter Faela. Het is een van de meest knusse locaties van deze stormachtige avond. Faela is helemaal op haar plek; met wat eerste akkoorden pakt ze de aandacht van het theedrinkende publiek. Ze heeft een fantastisch decor meegenomen: enorme witte bloemen, versierde microfoonstandaards en een verlicht bord met haar naam in cursieve letters. Alles klopt; zelfs de setlist is met bloemen versierd. Faela maakt prachtige indiepopliedjes die ze met band al helemaal mooi op weet te bouwen, maar aan ook gierende gitaren ontbreekt het niet, zoals in het uptempo pop-rockliedje ‘All for you’. Hoewel dit haar laatste optreden is als zeventienjarige – op vrijdag wordt ze achttien – timmert Faela al jaren aan de weg. Haar band en zij zijn dan ook ontzettend goed op elkaar ingespeeld en hebben duidelijk plezier in het spelen. Tijdens de set van Faela staat de tijd stil in het serene landhuis, maar na het ook weer zo prachtige laatste nummer ‘Grace your skin’ keert de poprondedrukte weer terug. Thee op, regenjassen aan, en door naar de volgende act. (IB)

Het is altijd weer een beetje improviseren bij de Popronde. Met een kabel die dwars door de kroeg via het plafond loopt, is de mengtafel in Café de Zaak verbonden met de geluidsinstallatie. De feedback die dit oplevert is gelukkig een minuut voor aanvang van de set van Death Sells om 20:45 verholpen door één van de versterkers simpelweg uit te schakelen. ‘Uprising’ van Muse wordt weggedraaid en Death Sells weet met opener ‘Confuser’ naadloos de opgefokte energie van dat nummer mee het optreden in te nemen. Boegbeeld en zangeres Michaela Nitsotoli weet vervolgens met haar charismatische verschijning en overstuurde vocalen het vuurtje in De Zaak steeds verder op te stoken. De stuwende baspartijen van Emma Smits doen de rest. Noisy Punkrock met een hoofdletter P. Een beschaafd moshpitje kan dan ook niet uitblijven. (WB)

De tweede act van de avond in dB’s is stay away from dante! De rapper uit Amsterdam verschijnt om 21:00 (oké, ietsje later) volledig in outfit en maakt daar gelijk een statement mee: Dante heeft over zijn act nagedacht. Dat blijkt overigens uit veel meer dan alleen zijn outfit, want hij beweegt over het podium alsof hij dit al jaren doet. Tussen nummers door spelen er voice recordings af van Dante die voorleest uit zijn dagboek, waardoor hij de show op een slimme manier aan elkaar praat. De boodschap: vandaag is het circus meegenomen naar dB’s. Dat dit circus vermakelijk is, is in alles duidelijk. Stay away from Dante! is een act waarvan je je bijna afvraagt hoe het kan dat hij “nog” aan de Popronde meedoet. Zijn soulvolle hiphop klinkt al echt als een eigen, volwassen sound. Al componerend buigt hij zich over zijn Utrechtse publiek heen, dat zijn hook en andere muzikale elementen enthousiast meedoet. “Uh, ze willen me zien”, rapt hij. Ja, stay away from dante!, dat willen we. (KS)

Het zal de regen en de wind zijn, en het helpt ook niet dat Teatro (Kabul à GoGo) niet echt in de route ligt, maar het loopt nog niet echt storm als IDA om 21:30 haar eerste nummer inzet. Doodzonde natuurlijk, want het 3voor12 Popronde-talent IDA had je niet willen missen. Haar elektronische pop is aanstekelijk energiek, en ook in Teatro: het podium schudt op haar grondvesten door de onvermoeibare energie en het onuitputtelijke plezier van IDA en haar twee bandleden. Ze spelen superstrak; van een elektronische intro voor de show tot het live mixen van IDA’s vocalen. Ze heeft liedjes zat en speelt makkelijk nog wat langer door. Haar nieuwe liedjes zijn wat brutaler en eigenwijzer dan de drie die ze nu online heeft staan, waarmee ze het ietwat stilstaande publiek toch helemaal inpakt. Zo schreeuwt ze samen met het publiek ‘IK HEB ER GEEN ZIN IN!!!’ en krijgt ze iedereen los. In het tl-licht van Teatro is de set van IDA het leukste huisfeestje van het jaar. (IB)

In TivoliVredenburg, ook om 21:30, koppelt Badminton zijn Popronde-show aan de release van de nieuwe single ‘Little Star’. De band rond zanger-gitarist Luca de la Haye kiest voor een korte set waarin vooral kracht telt. De drummer legt vanaf het begin een stevig fundament en samen met de bassist vormt hij een ritmische motor die de hele zaal meesleurt. De gitaarpartijen zijn rauw en hoekig, de zang schurkt tegen schor aan, waardoor het geheel een uitgesproken grungy rand krijgt. Tussen de nummers door houdt de band de vaart erin met korte aankondigingen; bij de single wordt extra aandacht gevraagd én gekregen, want de aanwezigen zingen het refrein meteen mee. Ondanks de stevige geluidsdruk blijven de dynamiek en de verhalen achter de liedjes overeind. Badminton toont zo waarom de toekenning van de Burger Beurs geen toeval is: live komt hun mix van beukende drums en gruizige emotie zonder omwegen binnen. (JB)

Verstopt in de kelder van de Kargadoor speelt singer-songwriter Coos. Het is misschien een kleine verrassing om een Utrechtse te ontdekken in de Popronde, maar aangezien ze nu in Amsterdam woont, mag ze in haar ‘hometown’ spelen. Samen met gitarist, violist en toetsenist speelt ze een iets te lange set met lieve luisterliedjes. Fijn detail is de geborduurde Coos-schemerlamp in de hoek van het podium. De techniek in de kelder laat helaas veel te wensen over. Het hele optreden blijft het de vraag of de microfoons van de andere bandleden openstaan, en waarom schuif je bij als Coos voor een vurige uithaal juist afstand neemt van haar microfoon? Coos is een artiest die je zeker nog eens moet checken. Luister bijvoorbeeld haar grotere producties op Spotify of ga haar live zien, want van de 29 Popronde shows heeft ze er nog 13 (!) te gaan. (SHL)

Tegelijkertijd wordt de Popronde in NAR Café der Kunsten geopend door Figi. De ruimte is slim ingericht, met neonlampen die het bijna laten voelen alsof je niet in een café, maar in de India op Lowlands staat. De electro-sound van Figi is hier alleen maar een goede toevoeging op. Met de nodige dosis synths doet de Amsterdamse DJ je toch al snel een klein beetje aan Fatima Yamaha denken; niet gek dus dat hij ook bij Magnetron Music is getekend. Het publiek in de NAR danst er enthousiast op los, vooral wanneer Figi zijn vocoder inzet om ook live mee te zingen over zijn synths. Het is de India dus nog niet helemaal, maar het voelt als een kwestie van tijd totdat het dat wel is. (KS)

De auto van Fellatio heeft panne, waardoor zij na hun optreden op Left Of The Dial in Rotterdam eerder op de avond jammer genoeg niet meer om 23:00 in Utrecht kunnen zijn. Gelukkig is er snel vervanging geregeld en neemt zangeres Zedyé het stokje graag over in Kafé België. Muzikaal tapt zij echter wel uit een heel ander vaatje. Voor het deel van het publiek dat de wijziging niet door had gekregen wel even schrikken, maar de Utrechtse Zedyé weet met haar warme en soulvolle stem toch al snel de aandacht naar zich toe te trekken. Voordeel daarbij is dat het geen R&B zangeres is die optreedt met slechts een tape als muzikale ondersteuning, maar begeleid wordt door een uitstekende band die zorgt voor een fijne groove. Leunend op de muzikale erfenis van Lauren Hill en Erykah Badu komen de heupen in België dan ook langzaam los en waagt het publiek zich zelfs aan een gecoördineerd dansje. (WB)