"Utrecht is echt de mooiste stad van de wereld." Judy Blank heeft het dan ook getroffen met haar logeeradres, in een gezellig herenhuis met zonovergoten tuin. “Helemaal in deze tijd van het jaar. Het groen, de zon, Koningsdag, mensen op de grachten en langs de singel. Dat is wat ik het meest mis in Nashville: het water. Ik ben opgegroeid in Aalst, wist je dat, tussen de Maas en de Waal.”
Na haar middelbare school verhuisde Blank naar Utrecht waar ze tien jaar woonde. Ze woonde in Buiten Wittevrouwen, samen met andere muzikanten (onder andere AMIMEA/LIJO), schreef liedjes en was gelukkig. En toch kriebelde er wat. “Mijn moeder noemde me altijd Rupsje Nooitgenoeg. Als we terugreden van vakantie vroeg ik: waar gaan we volgende keer naartoe?”
Na de interesse vanuit het buitenland voor haar muziek, en de shows in Amerika, brandde ze van nieuwsgierigheid en ambitie. “Ik was benieuwd wat er zou gebeuren als ik daarheen zou verhuizen. Als ik dadelijk op mijn negentigste nog in Utrecht woon, liedjes schrijf en op mijn fiets overal naartoe ga, dan zou ik ook gelukkig zijn. Maar ik had mezelf nooit vergeven als ik dat Amerika-avontuur niet had geprobeerd.”
Aan de twinkeling in haar ogen is duidelijk: deze dame komt niet meer terug. “Tenzij ze me eruit gooien. Maar nee, ja, het is een groter succes dan ik had verwacht.”