Café De Stad: Het laatste bruine non-trendy café van de Lange Jufferstraat Café De Stad: Het laatste bruine non-trendy café van de Lange Jufferstraat

Die aandacht is precies wat deze kroeg nou zo aantrekkelijk houdt. Het is er liefdevol, de sfeer warm. De zorgvuldigheid en het vertrouwen zijn de dingen waar je voor blijft terugkomen. Dat vindt ook Gabriël, de 70 reeds gepasseerd en elke dag aanwezig. Alleen hij drinkt niet altijd een biertje; die zijn alleen voor in het weekend. Vroeger kwam hij al bij café De Leugen, waar Egbert achter de bar stond. Toen De Leugen haar deuren sloot, verhuisde Gabriël mee met Egbert naar zijn eigen kroeg. En daar is hij nooit meer weggegaan. “Ik kom hier iedere dag, even de deur uit of als ik onderweg ben naar huis”, vertelt Gabriël. Hij zit gebogen over een dubbele sudoku (“heel moeilijk maar ik geef niet op!”). Toch mag je hem, ondanks zijn gepuzzel, altijd storen voor een gesprek. “Ik kom hier voor de gezelligheid, de mensen, en eigenlijk ook een stukje sociale controle.” Hij gaat rechter op zijn kruk zitten. “Als ik een dag niet hier ben, krijg ik een appje van hem”, hij kijkt zijdelings in Egberts richting, “dan appt hij: ‘Het is puzzeltijd!’” Gabriël glimlacht. "Ik ben alleen, dus het is wel prettig als er mensen op je letten.”

“Je bent hier altijd heel welkom”, vertelt stamgast Willem. “De mensen die hier komen, hebben ook echt hart voor het café.” Tijdens corona doneerden veel van hen het bedrag waarvoor ze normaal zouden hebben gedronken. Ook in het café zelf zit het hart van de gasten verweven in het decor. Zo zijn de tekeningen aan de muur gemaakt door vrienden van de kroeg en zelfs de kussentjes op de banken werden door een aantal van de stamgasten gemaakt. Waar al die liefde vandaan komt? “Als iets mooi is, moet het blijven bestaan”, vertelt barman Joost, “en daarbij is Egbert de beste baas die er is.” Dat verklaart de afgelopen 25 jaar. Joost is lid van de band Schamele Troost, die speelde tijdens de viering van het jubileum van het café. Ter ere van dat jubileum bracht de band een EP uit, die ze presenteerden in dB’s, de vaste uitvalsbasis van de kroeg.

“Je weet dat je hier altijd iemand treft die je kent”, vertelt stamgast Edwin. Hij komt hier al jaren voor de muziek, de mensen en de vertrouwde sfeer. “Iedere vrijdag om 17 uur zit het hier vol met gezichten die je kent van vroeger, al hebben ze nu iets meer rimpels”, zegt hij. Een andere stamgast uit de vaste vriendengroep laat vol trots een groepsapp zien: ‘Vrijmibo’, heet het, met het logo van Café De Stad als groepsafbeelding. “Hier is het ongepolijst, gemoedelijk”, vertelt hij, “ik zou bijna zeggen kneuterig, maar dat woord doet deze plek tekort.” Wat hij zou wensen voor de toekomst van Café De Stad? “Dat ik op mijn 82e hier nog naartoe schuifel en een biertje kom drinken!” De groep lacht uitbundig mee.