Indiefolk artiest Immen, oorspronkelijk afkomstig uit Friesland, maar inmiddels alweer bijna tien jaar woonachtig in Utrecht, heeft onlangs een split EP uitgebracht met Bo Menning. Beiden zijn donderdag 30 juni live te zien bij Club 3voor12 Utrecht in dB’s. Immen wordt bij het schrijven van haar muziek geïnspireerd door ‘liefdesperikelen’ en ‘het leven’, en dan vooral de periodes waarin het wat minder gaat. “Vrolijke liedjes schrijf ik eigenlijk niet echt. Daar heb ik geen behoefte aan.” Haar muziek dient voornamelijk als troost, maar ook als uitlaatklep. Dat het deze functie dient is ook te zien in haar grootste inspiratiebronnen die we in dit interview bespreken. “Ik vind het heel fijn om ontroerd te worden door muziek.”

Stemmingen

“Laura Marling is vanaf het begin eigenlijk al mijn grootste inspiratiebron. Door haar muziek heb ik een gitaar gekocht toen ik veertien was. Ik ben eerst haar nummers een beetje gaan coveren. Pas later ben ik zelf ook liedjes gaan maken. Dankzij haar heb ik ook andere stemmingen ontdekt. Eerst wist ik niet dat dat bestond, maar zij schrijft veel van haar muziek in lagere stemmingen. Dat vind ik echt super mooi en inspirerend. Zo’n stemming op zichzelf kan al inspirerend zijn. Dan heb je eigenlijk direct een bepaalde sfeer, dat spreekt mij erg aan.

Ik vind het nu ook leuk om daarmee te experimenteren. Ik heb best vaak gehad dat ik een gitaar in een andere stemming zette om een liedje van iemand anders te leren, maar dat ik daar dan helemaal niet aan toe kwam omdat zo’n stemming dan tot iets heel anders inspireert. ‘Oh, dit klinkt leuk! Oh, dat klinkt leuk!’ Dan maak ik er uiteindelijk zelf een liedje van.”

Intuïtie

“Adrianne Lenker, of Big Thief eigenlijk, gebruikt ook verschillende stemmingen, maar wat ik aan haar heel inspirerend vind is haar intuïtiviteit. Ik heb het gevoel dat ze heel erg vanuit haar intuïtie schrijft en speelt. Live gooit ze er heel veel emotie in, dat voel je gewoon door haar muziek. Tenminste, dat voel ik. Zelf begin ik meestal met een akkoord op de gitaar dat ik mooi vind en vervolgens zoek ik daar iets bij. Het wordt vanzelf een soort melodie. Dan zoek ik een zangmelodie en daarna komt eigenlijk pas de tekst: dan ga ik zoeken naar woorden die bij dat gevoel passen.”

© Sabrine Baakman

Levensvragen

“Nummer drie is Florist. Dat is, net als de rest, ook niet vrolijk maar wel heel troostrijk. Eigenlijk hou ik wel heel erg van treurige muziek. Ik vind Florists manier van muziek schrijven heel erg bijzonder. Zij kan in een tekst de simpele, alledaagse dingen noemen en dan ook in dezelfde zin een essentiële levensvraag stellen, zonder dat het te zwaar wordt. In een van haar teksten zingt ze: ‘Now it's time to go outside the house. Say hello to someone, look at their eyes. I also have eyes, are the memories real?’  Ze schakelt dan heel snel naar zo’n grote vraag, maar vervolgens ook weer: ik moet even naar buiten gaan, even hallo zeggen. Zoals het leven ook in het echt is, naar mijn idee. Soms zit je heel erg met grote vragen, om vervolgens te denken: ‘Oh, ik ga even thee zetten.’ Dat weet ze heel goed in haar teksten te vatten.”

Aanpassen

Een vierde inspiratiebron is Cat Power. “En dan vooral haar vroegere jaren, dus de jaren 90. Ik vind haar manier van muziek maken in die eerste vier albums bijzonder. Het heeft een soort grunge-achtige invloeden in de gitaar en haar zang gaat soms ook niet met de melodie mee, dat maakt het verrassend. Ze heeft specifiek een lied, ‘Metal Heart’, uitgebracht in ‘98, van het vierde album ‘Moon Pix’. Dat nummer speelt ze nog steeds live, maar over de jaren heen heeft ze elke keer kleine dingetjes aangepast in de tekst en de zang melodieën. Dat lied dat gaat inmiddels dus zo’n 24 jaar mee en elke keer weer anders, maar nog steeds vol emotie. Dat vind ik echt bijzonder. Wanneer ik zelf een liedje maak en ik heb een zanglijn, dan ligt dat een soort van vast. Zij kan dat heel makkelijk aanpassen. Nou ja, ik weet niet of het makkelijk gaat, maar ze doet het in ieder geval.”

Kracht

“Bij Anna Calvi vind ik het mooi dat ze klein, kwetsbaar en verlegen lijkt wanneer ze praat, maar met haar muziek echt haar stem heeft gevonden. Of een manier om een andere stem van binnen naar buiten te laten komen. Ze heeft dan echt een hele krachtige stem. Soms zingt ze bijna opera achtig. Niet helemaal, maar het heeft wel die intensiteit en die kracht. Ze is ook een hele goede gitarist, dat vind ik heel leuk. Daarnaast kan ze heel mooi spanning opbouwen in haar liedjes en dat dan in een keer weer laten verdwijnen. De muziek past precies bij het verhaal dat ze wil vertellen. Ze doet dat heel bewust, zodat de akkoorden en de melodieën precies passen bij de woorden die zij gebruikt. Dat vind ik mooi.”