Met de glorieuze presentatie van hun nieuwe Ignite EP in dB’s, een zinderend optreden naast de pisbakken bij Baroeg Open Air en de Popronde in aantocht, lijkt Wildebeast vastberaden bezig om menig rocker bij de strot te pakken. Die rock’n’roll attitude wordt dan ook veelvuldig gevierd bij Beastfest, met alle alcoholische gevolgen van dien. Het bier is koud, de muziek is hard en de locatie is rauw. Maar het meeste nog: qua bands heeft Beastfest het lekker voor elkaar. Zo komt de post-hardcore van de band Filthy Felons, gefront door Wildebeast-brulboei Mark Mulders, met heerlijk venijn uit de hoek. De eerste vijfmans muur des doods is van start. De Achterhoekse punkers van HELM OP zetten dit fluitend voort, met een handvol zoetgevooisde liederen van twee minuten die ze pijlsnel afvuren en opleuken met een modderige breakdown hier en daar.
De barre fietstocht naar Beastfest nummertje drie is doordrenkt met natheid. Het baggerweer trotserend baant menig rocker zich een weg naar De Stadstuin. Want eenmaal daar, voorbij de bijna vastgeroeste poorten van het oude kantoorpand, staat hen een avondje rock’n’roll te wachten. Allereerst gegrepen door de verwelkomende aroma’s van De Burger Bike, maar al gauw volledig naar binnen getrokken door de herrie die uit de speakers komt. De derde keer inmiddels, dat gezellige door Wildebeast georganiseerde Beastfest: een beproefd concept van vijf bands voor weinig geld. Met OBESE, Switch Bones, HELM OP, Filthy Felons en natuurlijk de zware Utrechtse rock’n’roll van Wildebeast zelf drogen de kleren dan ook aardig snel weer op.
‘’Woop woop, that’s the sound of Wildebeast!’’ Wellicht herinnert menigeen de tekst van KRS-One’s hit zich vermoedelijk anders, maar toch is het luid en duidelijk. Na die openingstune trapt Wildebeast namelijk af met Casualties and Consequences, een schoolvoorbeeld van die ‘sound of Wildebeast’. Door de aanblik van de aanhoudende regen de gehele dag, is het publiek echter niet direct in de feeststemming. Gelukkig doet de oproep van frontman Mulders dat er ‘’wel een tandje bij kan’’ en de inzet van Papa Roach’s Blood Brothers de zon al gauw schijnen. Settle For Nothing concludeert een feestelijke set waarbij gitarist Koen Oosterbroek, die zijn laatste show met de band speelt, wordt beloond met een publiek om op te surfen.
Switch Bones trakteert Beastfest echter op een van de hoogtepunten. Hun set van een uur begint nog met een handvol aanstekelijke, meezingbare punk en stoner rocksongs. Maar uiteindelijk ontplooit die muzikale basis zich tot een uiterst dampend slotstuk met haast psychedelische passages en een donkere atmosfeer. Met debuutalbum And In Darkness I Found zojuist op zak, is Switch Bones er een om in de gaten te houden. Datzelfde geldt voor OBESE die op Beastfest voor het eerst met nieuwe zanger Alex Schenkels speelt. De Stadstuin heeft het geweten, want die stonerrock met sludgemetal invloeden heeft een behoorlijk vetpercentage om het lijf. Met die heerlijk stampende ritmes, zware riffs en het veelvuldig misbruikte strottenhoofd van Schenkels is Beastfest op verpletterende wijze afgesloten.
En nu is ook alweer een derde editie voorbij die, ondanks het ontbreken van de zomerse temperatuur, niet onderdoet voor de vorige edities. De sfeer was goed, het bezoekersaantal vergelijkbaar en de muziek brak potten en pannen. Een vierde editie is dus geen overbodige luxe.
Gezien: Beastfest III met o.a. OBESE, Switch Bones, Wildebeast, 22 september 2018 @ De Stadstuin, Utrecht