Met de vrieskou is de temperatuur binnen nauwelijks te regelen. De verwarming aan het plafond roostert de ene helft van de zaal en de andere helft pakt een jas of een deken tegen de kou. Dankzij Yorick van Norden en Anne Soldaat was Molen de Ster even het warmste plekje van Utrecht. Twee zangers die met hun gitaren vol vuur teruggaan naar de essentie van de popmuziek met de voorstelling ‘Unsung Heroes’.

© Dorien Hein

Even was er paniek toen bleek dat de toeschouwers niet konden zitten. De mannen wilden graag een ‘seated concert’, omdat het alleen zo goed zou overkomen. Deze vrees bleek niet nodig, de intieme sfeer van de molen zorgde als vanzelf voor de nodige rust. Volgens Van Norden was dit dan ook de meest bijzondere locatie waar hij ooit gespeeld heeft.

Geen concert is het, zelf noemen ze het een voorstelling. De hele avond vertellen de muzikanten gedetailleerde, vaak dieptragische verhalen over hun helden en worden er beelden bij getoond. Ze moeten het al heel wat keren hebben verteld (dit is het staartje van de tour), maar het klinkt niet ingestudeerd. Nergens wordt het saai. Ondanks de narigheid blijft het luchtig en soms zelfs ongewild grappig door de onderkoelde manier van vertellen. Vooral Van Norden zit regelmatig op de praatstoel en krijgt het publiek aan het lachen. 

© Dorien Hein

“Als u een keer een rotdag hebt, leest u dan over het leven van Jackson C. Frank en u zult ontdekken dat u geen reden tot klagen heeft", vertelt Soldaat. Deze Jackson C. Frank overleefde als enige een schoolbrand die al zijn vrienden om het leven bracht, om in zijn latere leven een kind te verliezen en als schizofrene zwerver te eindigen. Dat neemt niet weg dat deze man prachtige muziek heeft nagelaten, die nu door Soldaat bezield tot leven wordt gebracht.

Ze verschillen twintig jaar van elkaar in leeftijd: de doorgewinterde muzikant Anne Soldaat, die in de jaren tachtig al begon, samen met jong talent Yorick van Norden. Hoewel Soldaat zich de meester van de gitaar toont, doen ze niet voor elkaar onder. Er is groot respect en plezier tussen de twee te zien. Ze zingen min of meer om de beurt. De stemmen van de mannen matchen perfect wanneer ze elkaar ondersteunen bij de refreinen; het ronde geluid van Van Norden samen met de wat toegeknepen stem van Soldaat.

© Dorien Hein

De Unsung Heroes zelf zijn stuk voor stuk tragisch, hoewel de liedjes vaak een vriendelijke of opbeurende toon dragen. Daar waar Van Norden de Beatle-eske – zoals hij het zelf noemt ‘powerpop’ – nummers pakt, zoekt Soldaat soms de pijn. Dat is vooral zichtbaar wanneer hij het enige echte 80’s nummer zingt: het gitzwarte new wave nummer ‘Silent Air’ van The Sound. Ook dat wordt – zij het met de hulp van een synthesizer met een drumlijntje – teruggebracht naar de essentie.

“Geen enkel nummer dat in de Top2000 staat”, vertelt Soldaat met enige trots. Hoe willekeurig die lijst is, blijkt maar weer uit deze avond, waar het ene na het andere gezongen pareltje zomaar een klassieker had kunnen zijn. Zoals het verrukkelijke ‘Timeless Melody’ van The La’s, uitgebracht in 1990. Dat is zelf al een ode aan de 60's en vergeten tussen het geweld van Roxette en Phil Collins. Of het country-achtige ‘Christine’s Tune’ van The Flying Burrito Brothers uit 1969. 

Het noodlot is het thema van deze avond. Niet anders kunnen dan artiest zijn; of je nu gemaakt bent voor het podium of niet. Als je het entertainmentbloed in je aderen hebt, of wanneer je huid eigenlijk te dun is voor publiek. Dat is wat Soldaat ook in zijn eigen nummer ‘Born to Perform’ duidelijk maakt. Het toont hoe goed de eigen nummers van Van Norden en Soldaat tussen hun eigen tragische helden passen. En ze tekenen hiermee bij in het boek van de tijdloze muziek.

© Dorien Hein

Gezien: Yorick van Norden en Anne Soldaat, zaterdag 21 januari 2017 @ Molen de Ster