Veel liever wordt het niet

3voor12/Utrecht was op Lief Festival 2012

Tekst: Ilse Rombout / Foto’s: MartinJan Gaasbeek ,

Lief Festival: met zo'n naam kan het bijna niet misgaan. Tel er een lieve uitgebreide line-up op vijf lieve podia, een lief aangenaam zonnetje en een lief gemêleerd publiek bij op en je zit geramd. Deze zevende editie van het Utrechtse Lief Festival vindt plaats aan Recreatieplas Strijkviertel in De Meern. Met vijf podia, prima aankleding, randprogrammering en een heleboel natuur doet het denken aan een overzichtelijke miniatuurversie van de Floriade waar het doolhof dat Mysteryland heet plaatsvindt. In combinatie met een zonnige temperatuur die zijn weerga deze zomer bijna niet kende, belooft Lief niets anders te bieden dan een dagje keihard knallen op zeer diverse electronische musica.

Om 14.30 uur, wanneer het festival al een dikke twee uur bezig is, zit het dak er nog behoorlijk vast op, terwijl Lief al een week of wat uitverkocht is. Op het Fuif podium draait Jeroen Velden voor een nagenoeg lege zaal een nummertje over een krokodil, in de Ruig tent zet de Nederlandse Billy Mason een prima setje harde techno neer, maar met een dansend publiek van dertig man wil het knallen niet zo lukken. Zelfs bij het Hart-podium, dat als mainstage vooral toegankelijke house van niet de minste namen op het programma heeft staan, en op het Fijn-podium, een minimalpodium op het water, wordt er nog nauwelijks gedanst. Het drukst lijkt nog de nieuwe Vaag-area: een intiem podium tussen de bosjes van Strijkviertel, waar 50 op-en-neer wippende bezoekers een beukende menigte vormen. Hier wordt vooral dubstep, drum 'n bass en hip-hop gedraaid: een flinke uitbreiding in het muzikale aanbod.

Maar: het beste feestje bouw je zelf. Lief biedt er alle mogelijkheid toe op de themaboot. Een boottochtje van 10 minuten over de plas van Strijkviertel langs alle podia mét feestmuziek naar keuze en leenbare party-outfits. Gedraaid wordt er 's middags door niemand minder dan Feest DJ Jeroen, die later die dag nog voor een bijkans lege Fuifzaal zal spelen. Concept: maak een groep nieuwe vrienden, kies een muziekthema (hiphop, feest, gabber), zet je feestmuts op en Jeroen draait voor je de plaatjes aan elkaar. Kan niet missen.

En na zo'n vrolijke boottocht blijkt Lief opeens in volle gang te zijn. Het terrein stroomt vol met allerhande jaarclubs, hipsters, Sjonnies en Anita's en zelfs de dames van de Utrechtse Rugby Club. De Nederlandse La Fuente is niet de minste: hij draaide van Turkije tot Vietnam. MC Gee werkte als MC mee aan classics als Put Your Hands Up For Detroit: geen wonder dat het duo het propvolle veld moeiteloos plat krijgt. Of het publiek heel kritisch is, blijft maar de vraag. The Partysquad wordt met evenveel enthousiasme ontvangen, en hoewel de mannen weten hoe ze een feestje moeten neerzetten, beginnen de jaren te tellen. Vernieuwende muziek maken ze in ieder geval écht niet meer. Wel zetten ze een mooie sfeer neer voor één van de topartiesten van de dag, de Turkse Deniz Koyu, die house-helden Tiësto en Fedde le Grand tot zijn fans kan rekenen. Koyu gooit er mixes van Daft Punk en zelfs Red Hot Chili Peppers tegenaan: het veld gaat er vol voor.


Ondertussen in de Ruig-tent blijkt dat ook daar het dak er wel degelijk af kan. Bart Skills weet wat knallen is én hij weet wat goeie harde techno is. De Britten van Sandwell Districts hebben er een prima opwarmer aan: zij kunnen niets meer misdoen. Zelfs bij het Fuif-podium wordt het een dolle boel tijdens het optreden van Wipneus en Pim. En dat is meteen de kracht en de zwakte van Lief: het publiek lijkt alles wel prima te vinden. Het niveau van de optredens wisselt tussen de best-wel groten der aarde in de house scène tot heren die het eerder genoemde liedje over de krokodil opzetten. Maar als iedereen uit zijn plaat gaat, ga je natuurlijk mee. Dat is wel zo Lief.

Gezien: Lief Festival 2012, zaterdag 1 september 2012 @ Strijkviertel, Utrecht