Backwater bestaat sinds 1999 en 'Never' is de tweede demo van de band. De cd bewandelt de reeds lang geplaveide weg van rock zoals we die kennen van bands als Nickelback en 3 Doors Down. Nou ja, bewandelen kan je het haast niet noemen. Noem het een stevig sprintje, want deze muziek rockt! Deze recensie kan dan ook niet anders dan kort en krachtig zijn, want daar is de muziek die deze vier heren maken ook naar. Het schijfje bestaat uit vier nummers, met als hoogtepunt het eerste nummer 'Never'. Zeer strak uitgevoerd, je kan direct horen dat deze vier heren de muziek die ze spelen tot in hun tenen beheersen. Het nummer is precies lang genoeg en de zang van Menno Fink is op de juiste momenten overstuurd met een rauwe rand, bijna tegen het onzuivere aan. Hetgeen hier overigens als compliment bedoeld is. En hier komen we op het minpuntje: dat zou je op de rest van de nummers ook willen horen! Bij de volgende twee nummers op de cd, 'My way home' en 'Come alive' hoor je de rauwe rand niet meer en bevind je je weer in de muziek die je al te vaak hebt gehoord. Gelukkig maakt de gitaarsolo in het laatste nummer 'Rescue me' weer een hoop goed door af en toe uit te wijken naar de onverwachte noten. Met de kwaliteiten die Backwater op deze cd tentoonspreidt zal deze band waarschijnlijk hoge ogen gaan gooien in het Geheim van Utrecht. En als de heren nog meer aan de originaliteit van hun nummers zouden werken en, belangrijker nog, dat niveau vol kunnen houden zal de gevestigde orde van 'American Rock' de hete adem van Backwater nog zeker gaan voelen.