Land of Airplanes wint Uur U

Sunset Vertigo wint de publieksprijs, Circle J gaat door naar Bevrijdingsfestival

Mike B, ,

Na vier voorrondes en twee halve finales gaat in een finale zonder echte uitschieters uiteindelijk Land of Airplanes met de felbegeerde Uur U-beker naar huis. Verder weinig verrassends op een verder geslaagde en gezellige avond.

Sunset Vertigo wint de publieksprijs, Circle J gaat door naar Bevrijdingsfestival

Na vier voorrondes, twee halve finales en de nodige ophef en discussies staan er uiteindelijk vijf acts in Tivoli voor de finale van het Uur U: Garcia, Circle J, Land of Airplanes, TreaT en Sunset Vertigo. Opvallend hierbij is dat drie van de vijf acts (iedereen behalve Garcia en Sunset Vertigo) uit dezelfde voorronde stammen, wat aangeeft dat de jury’s, wel zo prettig, niet aan afvalraces doen. Wat ook opvalt is dat vier van de finalisten weinig vernieuwende rockbands zijn. TreaT is de uitzondering met hiphop. Over zo’n muzikale eenvormigheid in een finale kun je allerlei uitspraken doen. Vernieuwing en afwisseling blijken echter vooral voer voor de schaarse kritische luisteraar, want een redelijk bevolkt Tivoli vermaakt zich prima met het gebodene. Dat ligt natuurlijk deels aan de meegebrachte eigen fans: zo spot ik naast alle vriendjes en vriendinnetjes ook de nodige grijze vaders die het geheel met gemengde gevoelens staan te bekijken. Maar het moet gezegd worden: allevijf de finalisten gaan er lekker fanatiek tegenaan, en allemaal zijn ze trots dat ze op dat mooie Tivoli-podium mogen spelen. De een met wat meer bravoure (Land of Airplanes), de ander met veel laconieke pret (Circle J) of juist heel geconcentreerd (Sunset Vertigo), maar in ieder geval zet iedere band met verve optredens neer zoals je ze graag vaker zou willen zien. Met uitzondering van hiphoppers TreaT, die hun toch al clichématige “Twee MC’s met een tape”-act verlagen tot tenenkrommend niveau door naast slappe verhalen ook een partij slappe moppen te vertellen (zelfs Donald Duck’s moppentrommel is leuker) Maar enige relativering is natuurlijk wel op zijn plaats: het is en blijft een lokale bandwedstrijd, dus van wereldklasse is het allemaal niet. Geen van deze bands zal snel op eigen niveau een zaal als Tivoli of Paradiso uitverkopen. Dan kun je als kritische luisteraar wel aan de zijkant schampere kanttekeningen plaatsen als: - 'Waarom ziet de seventies-rock van Land of Airplanes er zoveel beter uit dan ie klinkt?' - 'Waarom blijven de nummers van pretpunkers Circle J niet echt hangen, hoezeer de band het afgelopen jaar ook in niveau is gegroeid?' - 'Komt die ene MC van TreaT soms net uit het warme Suriname, dat hij zijn warme winterjas aanhoudt onder die hete lampen?' - 'Zijn het de zenuwen die ervoor zorgen dat de zanger van Sunset Vertigo pas vanaf het derde nummer goed zingt?' Maar daar vallen ook weer net zo veel positieve dingen tegenover te zetten: - 'Geen enkele act zou misstaan als voorprogramma van een internationale band in hun genre' - 'Aanstekelijk, die vrolijkheid van Circle J (mandolines die vanuit de nek bespeeld worden, en opmerkingen als: “kan de jury even opletten op de fantastische samenzang in het volgende nummer”)' - 'Sunset Vertigo speelt per nummer beter, dat smaakt naar een volledige set.' - 'Land of Airplanes staat zo uit hun bol te gaan in de beste “lang haar achterover, komkommer vooruit”-traditie, dat de eerste rij voornamelijk bestaat uit een horde fotografen die elkaar verdringen om de mooie plaatjes vast te leggen. Mooi gezicht.' En zo valt er nog veel meer te zeggen, maar dat is al het nodige gedaan in vorige stukken. Feit is dat het een zeer geslaagde avond was, met bands van redelijk niveau (afgezien van die saaie kweler met accordeon tijdens het juryberaad: niet bepaald goede reclame voor the Gasoline Brothers..). Bij een finale horen de gebruikelijke serie winnaars, met zelfs prijzen voor de fotografen, recensenten (kijk voor de winnende foto's en recensie binnenkort op deze site) en presentatoren van het hele circus. In dit geval vond de jury qua bands Land of Airplanes het beste, het publiek vond dat van Sunset Vertigo, terwijl Circle J werd beloond met een optreden op het Bevrijdingsfestival. En Garcia streek met de omzet van de avond, want die hadden als enige goed uitziende shirts en sweaters in een verkoopstandje, die ook gretig aftrek vonden buiten de vriendenkring. Wat naast hun niveau ook weer voldoende zegt over hun professionele ambities. Finale Het Uur U Met Sunset Vertigo, TreaT, Land Of Airplanes, Circle J en Garcia. Gezien: Tivoli, donderdag 24 maart 2005