Bij binnenkomst in Tivoli vallen vanavond twee dingen op: er zijn weinig mensen, en de mensen die er zijn vallen uiteen in twee categorieën. Ten eerste de bedaarde Volkskrant-abonnees, die afgekomen zijn op Kubus (wiens cd’s thuis alfabetisch gesorteerd tussen Kraftwerk en LCD Soundsystem staan). Die maakt immers zulke puike vernieuwende hiphop. Deze groep kijkt enigszins geïntimideerd naar die andere groep: de Smirnoff Ice drinkende, dreigend rondlopende Mo’Fyah gangsters, gekomen voor de vette urbanhits van Bootyclap en Raymzter. Na vijf minuten JaWat is het even raak, ontstaat er een vechtpartij in het publiek en worden wat rauwdouwers uit de tweede categorie vakkundig verwijderd (ik kan me vergissen, maar ik zou zweren dat ik JaWat in het publiek knokkende lui uit elkaar zag houden). De rest van de avond blijft het gelukkig gezellig en rustig. Misschien wel iets te rustig. Oorzaak van deze originele publiekssamenstelling is dat vanavond twee hiphop-organisaties gezamenlijk de avond mogen verzorgen: Boemklatsch staat voor ‘echte hiphop’, geen wapens en juwelen, overwegend blank publiek. Bootyclap heeft een wat commerciëlere muziekkeuze, ook reggae en dancehall, en is multicultureel. Voor de gelegenheid zijn ze even BootyKlatsch! en presenteren ze de twee MC’s JaWat en Raymzter en producer Kubus: JaWat en Kubus zijn immers meer van de high brow Boemklatsch-snit. Dj Mass is zowel één van de Bootyclap-dj’s als een producer van Raymzter, dus die combinatie is snel gemaakt. Helaas valt deze veelbelovende combinatie nogal tegen: dat is niet duidelijk toe te schrijven aan één reden, maar de hele sfeer tijdens de optredens is gewoon nogal mat. Ten eerste is er weinig publiek, waardoor het voor de artiest moeilijker is om sfeer te creëren in deze grote zaal. Bovendien gaat het geluid automatisch achteruit (galm). Daar komt nog bij dat beide MC’s zich hebben ingesteld op een avondje ‘nieuw materiaal presenteren’: JaWat heeft immers nog geen album uit en is alleen bekend van een handvol gastoptredens (onder andere bij DuvelDuvel en Kubus) en wat tracks op internet. Hij heeft echter zijn al wel album af en voert vanavond vooral nummers op van deze cd. Het probleem is: hoe hard Kubus’ beats ook beuken en JaWat zijn best doet om ‘hyped’ te klinken (en daar is hij goed in), als niemand je nummers kent en het geluid slecht is, kom je daar niet zo ver mee. Kubus is bovendien verbazingwekkend onzichtbaar voor iemand wiens naam groot op de flyer staat afgedrukt: hij zit op een krukje - noodgedwongen door een gebroken voet - achter zijn DAT-speler. Bij elk nieuw nummer drukt hij op ‘play’ en draait hij wat aan knopjes, een capuchon over zijn stuurs kijkende hoofd. Niets aan te doen, als je net een gebroken voet hebt ben je niet blij. Maar het draagt niet bij aan de sfeer. Pas wanneer als laatste de flink beukende track ‘Koppensnellers’ van Kubus’ album ‘Buitenwesten’ langs komt wordt er even flink gesprongen en gedanst, en lijkt het ergens op. Het nummer duurt slechts twee minuten. Helaas. Raymzter heeft het traditiegetrouw niet makkelijk in Utrecht: op zijn geweldige optreden in Tivoli in 2003 kwamen nog minder mensen af dan nu. Ditmaal heeft hij de opzet met complete band opgegeven voor een meer ‘basic’ opstelling: alleen een dj die af en toe woordjes mee rapt. Jammer, want die band wist live flink wat toe te voegen aan ’s mans nummers. Daardoor werd het ook leuk voor mensen die zijn flow niet volledig op prijs stellen (zoals ik). Maar ook met beats van een draaitafel weert hij zich kranig en weet hij een goed optreden neer te zetten. Daarbij wordt hij ook geholpen door het feit dat zijn beats beter te horen zijn dan die van JaWat: het probleem is dat ook nu niemand de nummers kent, omdat ze allemaal afkomstig zijn van zijn nieuwe album. En dat wordt pas twee dagen later gepresenteerd in Amsterdam. Het resulteert in een performance die bijna ‘genant’ is te noemen: Raymzter klinkt goed, doet zijn best het publiek mee te laten doen, maar het werkt gewoon niet. Pas als hij aankondigt dat het laatste nummer “een oudje” is, leeft men enigszins op, ook al is dit (bij mijn weten) geen single geweest. Na afloop kan ik slechts de conclusie trekken dat hiphop in Tivoli Oudegracht gewoon geen goed idee is, tenzij het een volle bak betreft (Jurassic 5 in 2003, Utrecht Centraal in 2004). Waar Opgezwolle een maand geleden de Helling nog tot een kolkende mensenmenigte wist om te toveren, en Illicit dat op deze zelfde avond in de Helling nog eens dunnetjes overdoet, ontbreekt het vanavond aan publiek en geluidskwaliteit en vallen potentieel puike optredens in het water. Zonde. Kubus, JaWat en Raymzter Gezien: Tivoli, vrijdag 12 maart 2005