Voor Tivoli De Helling staat om kwart over acht een heftige rij. De tweede lokale 3VOOR12 van Nederland bestaat een jaar en er blijken een boel mensen van plan dat feestje mee te vieren. Dat moet dus wel een avond dringen worden. “Sorry, mag ik er even langs met zes bier?” Die drukte is een goed teken. De lokale editie van VPRO’s succesvolle site 3VOOR12 lijkt goed te boeren in Utrecht. Binnen een jaar tijd heeft de hyperactieve opstarter van het magazine een groep mensen om zich heen verzameld die uitbreiding na uitbreiding toevoegden aan het concept van een journalistieke muzieksite: een wekelijkse uitzending van 3VOOR12/Utrecht Radio, een maandelijkse Club 3VOOR12/Utrecht in dB’s, Guerilla gigs, plus een bloedeigen luisterpaal die om is gedoopt tot ‘De Platenspeler’. Dat is dus inderdaad reden genoeg om De Helling in Utrecht een jaar na het oprichten af te huren voor een nieuwe 3VOOR12-gebeurtenis. Weliswaar geen slingers, ballonnen en confetti maar wél een avond die minutieus volgepakt is met bands uit de Domstad. De bands die niet op het podium staan lopen wel door het publiek heen. Drie, vier, vijf medewerkers stuiven door de zaal heen als blijkt dat er bij de kassa wat strubbelingen zijn met de gastenlijst. Evenals vorig jaar met de feestelijke Grand Opening bestrijkt de lijst weer enkele meters papier en dat vraagt natuurlijk om moeilijkheden. In de zaal is daar echter weinig van te merken als Glenister aan hun optreden is begonnen. De jonge honden van Glenister hebben naar het schijnt nog maar een handjevol optredens achter de rug maar dat is niet te merken. Voorman Ronald Straetemans beweegt zich als een volleerd Britpopper over het podium. Rock‘n'roll gaat gepaard met schokkende bewegingen en enige branie en dat heeft Glenister goed door. De puntige rocknummers verraden een platenkast met daarin drie generaties Britse rock: The Sex Pistols, The Jam en Oasis. ‘Het kleine broertje van Gem’ viel al ergens te lezen, dat slaat de spijker op de kop. Het drietal heeft in ieder geval de energie, het tempo en met ‘Go Figure’ een toekomstige live-favoriet in handen. 'Even geen geregel, maar genieten' lijkt hoofdredacteur Peter Bijl te roepen, hij staat in ieder geval springend en met de handen in de lucht tussen het publiek. Er is even tijd om snel wat praatjes te maken over de jarige. Terwijl eindredacteur Atze de Vrieze plaatjes draait, wordt aan de andere kant van de zaal nog eens een keer het meest controversiële artikel van afgelopen jaar aangehaald. Columniste Iris de Gooijer – of de persoon die erachter schuil gaat – beweert dat de Utrechtse bands elkaar teveel de hand boven het hoofd houden. “Slechte zangers bestaan niet, enkel markante stemmen”, dat niveau. Olaf Koeneman van The Yearlings vindt dat zoiets gezegd mag worden, maar stoort zich vooral aan het feit dat de column ongefundeerd blijft. Hoe het ook zij: de discussie die de column op internet teweegbracht laat in ieder geval zien dat de Utrechtse scene leeft en daar draagt 3VOOR12/Utrecht aan bij. Zeker ook wanneer het gaat om het het bieden van een podium aan jong talent. Aestrid behoort duidelijk tot die categorie van talentvolle bands. De Utrechtse emo-formatie, die vandaag haar langverwachte debuutplaat 'In d'Esprit Pornographique' presenteert, opent weliswaar met gitaren die The Cure citeren en elektronische gepiep dat hopeloos doet herinneren aan de vroege jaren negentig, maar dan moet Bo Menning nog gaan zingen. De gedrongen jongen met asymmetrisch kapsel eist alle aandacht op wanneer hij zingt. De krachtige nummers blijken gaandeweg meer gemeen te hebben met Placebo dan The Cure. Grootse nummers en grootse melodieën. Af en toe verzanden de nummers in langdradigheid, maar wanneer Menning dan weer een refrein inzet is het leed geleden en hoor je dat dit wel eens een nieuwe Utrechtse doorbraak zou kunnen worden. Na zo’n krachtig optreden wordt het moeilijk om te imponeren. Dat moet Vehicle toch ook gemerkt hebben. De postrockformatie komt eigenlijk enkele jaren te laat. Vehicle heeft namelijk veel weg van Mogwai. De nummers hebben eenzelfde soort van opbouw en de band sluit evenals de Schotten oorverdovend hard af. Hier en daar worden beste leuke lijntjes ingezet maar nergens komt iets tot bloei waardoor herhaling verveling wordt. Daarnaast speelt de band niet strak en puntig. Als zich dat bij een genre onmiddellijk wreekt is dat wel postrock. Allemaal leuk en aardig maar Vehicle moet meer dan een kopie zijn om interessant te worden. Tijd voor een band die wel strak in z’n vel zit: Illicit. De Utrechtse live-hiphopband denkt groter dan 'U-Town' alleen en trad behalve in heel Nederland zelfs al enkele keren ver buiten de landsgrenzen op. Gek is dat niet. Illicit heeft met ParAdoX een rapper in huis die – god zij geprezen – kan doorgaan als native speaker. Want er is weinig erger dan Engelstalige raps van Nederlanders die nodig nog eens wat herhalingen van The A-Team moeten napraten. Nee, dan liever geloofwaardig in het Nederlands, zoals Kubus, die tegelijkertijd iets verderop in Tivoli Oudegracht stond. Maar niets van dat alles voor Illicit. Een retestrakke band, fantastische flows van ParAdoX en de behendigheid om dat toch voornamelijk gitaar-georiënteerde publiek helemaal mee te krijgen. Weg met Relax, leve Illicit! Als mensen nog wat na staan te keuvelen over Illicit, wordt het podium snel omgebouwd voor ietwat andere koek: The Stilletos. Van ondergetekende mogen ze vanaf nu de ondertitel ‘Dé rock ‘n' roll-sensatie!’ toevoegen want wat een weergaloos half uur bleek dat optreden! ‘Making History by Repeating It’ heet hun tweede album en dat vat precies de kern samen. Geen nieuwe invulling aan het concept punk, maar wel punk met zóveel energie en geloofwaardigheid dat staren naar het podium de enige optie is. Of pogoën, zoals voor het eerst en voor het laatst van de avond in De Helling gebeurt. Elders werd geschreven dat de special edition van het album geleverd moest worden met een potje zweet. Nu, dat was tijdens dit optreden makkelijk te verzamelen. Het trio racete er nummer na nummer doorheen waarbij zanger Ned Harris (Iggy meets Mick) en gitarist Drs. Hook streden om de eer van ‘meest-aanwezige-bandlid’. Springend, schreeuwend, druk gebarend de aandacht eisen van het publiek. Een schitterend optreden van een klasse-rock-act. En dan is het afgelopen. Dat wil zeggen, de optredens zijn er doorheen gejaagd, het is de taak van de dj’s om het feest tot diep in de nacht door te laten gaan. Met een afvaardiging van Beluga Recordings (het leukste label uit Utrecht!) en het internationaal befaamde dj- en producerscollectief Black Sun Empire gebeurde dat moeiteloos. Drum 'n' bass dood? Dacht het niet. Nergens waren die lui van 3VOOR12/Utrecht nog te vinden, iedereen stond z’n feestje op de dansvloer te vieren. En gelijk hadden ze. 3VOOR12/Utrecht 1 jaar Met The Stilettos, Illicit, Vehicle, Aestrid, Glenister, DJ Parker en Black Sun Empire. Gezien: Tivoli De Helling, vrijdag 18 maart 2005.