Revolution Summer Fest is een ééndaags festival in ACU met een groot aantal (inter)nationale bands op het programma. Bands die zich vooral bezighouden met iets heftigere muziek. De eerste band zou om drie uur ’s middags beginnen, maar zelfs vier uur wordt niet gehaald. Gelukkig doet de tuin van ACU dienst als hangplek en hebben een aantal distro’s zich gevestigd in de tuin. Een distro houdt zoveel in als een bandlid dat naast muziek maken ook een soort on-the-road platenwinkel bestiert. Voor lage bedragen kan men vinyl en cd’s, maar ook T-shirts en buttons van allerhande bands kopen. De winst wordt vaak gebruikt om eten van te kopen, vertelt de gitarist van het Duitse Zann. Na enig vinylspeurwerk begint dan toch eindelijk Anevilforeachman uit Spanje. In een klein half uur gooit de band er een stevig potje screamo uit. De drummer en bassist spelen strak, de gitarist zit er op veel momenten jammerlijk naast. Het stemmen van zijn gitaar gaat hem ook niet zo goed af. Desondanks een leuke opener. De crust-punk van Hysteria en hardcore punk van Restless Youth zijn weinig vernieuwend en kunnen de aandacht niet lang vasthouden. Het wachten overheerst in ACU. Er is steeds veel tijd tussen de bands, waardoor de vaart er na een show weer snel uitgaat. Dan nog maar een keer door de platenbakken struinen. Het Duitse Zann zegt moe te zijn, maar op het podium is hiervan weinig terug te zien. Dat deze band al langer bezig is, hoor je meteen terug in het professionele geluid. De band speelt enorm strak en overrompelt het publiek en zichzelf op momenten. De gitarist valt op een gegeven moment van het podium en wordt opgevangen door het publiek. Met opvallend gitaarspel onderscheidt deze band zich. Het zijn niet alleen lage riffs die te horen zijn, maar ook tonen vol met effecten. Na vertoning van films die het anti-globalisme prediken is het tijd voor het Japanse trio Birushana. Ze hebben er veel zin in. Een brede glimlach staat op het gezicht van de drummer tijdens de gehele soundcheck. Zijn lange zwarte haar hangt tijdens het spelen voor zijn gezicht, waardoor er van die glimlach nog weinig te zien is. Als Animal van de Muppet Show ondersteunt hij de bassist. Enorm lompe en logge bassriffs knallen door de zaal. De extra percussionist zorgt voor de details door op wieldoppen, een biervat en een olievat te slaan. Zoals vaak met Japanse muziek slaat de kopieerdrang toe, er wordt geleend bij Tool, Black Sabbath en ook Mastodon klinkt door. Het is inmiddels al half elf en dan moet het Franse Gantz nog beginnen. In de Franse screamo-wereld heeft deze band al een behoorlijke naam opgebouwd. De muziek bevat elementen uit post-rock, er is ruimte voor lang uitgerekt etherisch gitaarwerk en er zijn de welbekende climaxen. In post-rock is de aanpak meestal instrumentaal, Gantz zet op de momenten dat het los gaat de zanger in: hij schreeuwt de longen uit zijn lijf. In vergelijking met hun studiowerk is de show ietwat eenzijdig, met uitzondering van het afsluitende nummer. Revolution Summer Fest komt pas erg laat op gang, maar kent een aantal interessante concerten. Een strakke tijdsplanning zou het een aangenamere ervaring hebben gemaakt. Revolution Summer Fest Gezien: ACU, zaterdag 17 juli 2005