In het voorprogramma van Coparck stond Polarex: de nieuwe Utrechtse band rond Jan Jacob Zegel (ex-Nilsson en momenteel drummer in Ballerina Liberation Front) met gitarist Joachim Boas (lead-zanger bij Ballerina) en verder drummer Job Boas, en sinds kort bassist Joram. Ze worden ook wel ‘de nieuwe Nederlandse Britpoppers’ genoemd, en dat komt natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen. The Beatles- en Oasis-invloeden zijn inderdaad overduidelijk te horen, en goede en melodieuze popliedjes vormen de hoofdmoot, zoals ‘Heather’ en het sterke nummer ‘One on one’.
Een veelgehoord kritiekpunt op hun debuutalbum ‘Métro Linea 3’ is dan ook dat ze geen echt eigen geluid hebben. Toch heeft de band live in ieder geval een heel duidelijk eigen gezicht, niet in de minste plaats dankzij de goed doorleefde zang en toetsen van Jan Jacob Zegel zelf. De term ‘Britpop’ op zich is dan ook veel te beperkt voor een band als Polarex.
Voor sommigen zal het allemaal toch net wat te braaf zijn. Toch wist Polarex verassend uit de hoek te komen. Dit door de set halverwege te onderbreken en doordat Jan Jacob ook de drumstokjes ter hand nam en samen met Job Boas een goede drumsolo ten gehore bracht. Polarex zou drie kwartier spelen, maar het werd iets meer dan een half uurtje. Toen de mannen het podium verlieten, staken sommige bezoekers hun teleurstelling niet onder stoelen of banken.
In tegenstelling tot het meer ingetogen Polarex, bracht Coparck een uitbundige set op de planken, wat een welkome afwisseling was. De band speelde een zeer strakke, warme en spannende set. Met op de voorgrond de aangenaam hese zang van frontman Odilo Girod, zoals te horen op de fraaie opener, de single ‘The World Of Tomorrow’. Rik Hansen was sterk op de staande bas, Marcel van As idem dito op drums, en Maurits de Lange genoot zichtbaar (compleet met tong uit de mond) van zijn eigen spel op de toetsen, overigens geheel terecht.
Aan het einde van de set creëerden ze een muur van geluid, met een intermezzo van heftige noise waarop De Kelder uit z’n dak ging. Na het optreden kwam Coparck uiteraard terug voor een toegift, en speelde tot tevredenheid van het publiek niet nog één, maar meteen nog maar een paar nummers. Al met al een méér dan geslaagde avond. Voldaan konden de bezoekers opnieuw de regen en storm trotseren voor hun terugreis.
Polarex en Coparck
Gezien: De Kelder, Amersfoort, zaterdag 12 februari 2005
Polarex en Coparck boeien van begin tot eind
Trotseren van voorjaarsstorm muzikaal ruimschoots beloond
Veel mensen trotseerden afgelopen zaterdagavond het stormachtige weer, om Polarex en Coparck live aan het werk te zien in De Kelder. Hun lef werd beloond. Beide bands lieten een zeer goed optreden zien en boeiden bovendien van begin tot eind, zij het ieder op eigen wijze.