2000 Monkeys: niet alles uit België is van goud

Band rondom Zita Swoon-gitarist Tom Pintens weet ook live niet echt te bekoren

Melvin Wevers, ,

Een nieuwe generatie Belgische bands heeft zichzelf de laatste jaren flink naar de voorgrond weten te schuiven. Maar ook de oude generatie roert zich nog flink. Zo ook Zita Swoon-gitarist Tom Pintens, die met zijn 2000 Monkeys naar EKKO toog.

Band rondom Zita Swoon-gitarist Tom Pintens weet ook live niet echt te bekoren

Na het succes van Belgische Bands als dEUS, Zita Swoon en Evil Superstars is nu de tijd aangebroken voor de nieuwe generaties Belgische bands als Ghinzu, Sioen en Mintzkov Luna. Maar ook leden van de ‘godfathers’ van de Belgen-pop hebben hun eigen projecten. 2000 Monkeys is bijvoorbeeld de band van Tom Pintens, gitarist bij Zita Swoon. Op plaat wist deze band niet gigantisch te kunnen overtuigen, ervaring leert dat het live altijd anders kan uitpakken. Utrecht was vanavond vertegenwoordigd door de heren van Little Sweet Lilly. In hun biografie laat de band weten zich zo min mogelijk te houden aan conventies, maar de set die zaterdag gespeeld werd was nergens grensoverschrijdend. Het geforceerde stemgeluid en de muziek, die te vaak in het zelfde tempo gespeeld werd, zorgden voor weinig diversiteit binnen de set. Een enkele keer werd er wat steviger gerockt en kwam er een vleugje van de intensiteit naar boven die de band ten gehore wil brengen. Maar het wachten was op de Belgische hoofdact. Wanneer er Belgische bands spelen in Utrecht is het meestal vrij druk, zo ook op deze zaterdagavond in EKKO. De bassist was vanavond afwezig, wegens tourverplichtingen met Arno. Wel meegereisd was de vijftien maanden oude baby van de drummer. Grappend merkte de band op dat er nu niet zo hard gespeeld kon worden. Met een akoestische gitaar in de hand en een keyboard links op het podium zag het er niet naar uit dat er stevig werk aan zat te komen. Met de nummers waar Pintens zichzelf met gitaar begeleidde kon hij de aandacht dankzij de leuke akkoordenprogressies nog enigszins vasthouden. Maar toen de zanger plaatsnam achter zijn keyboard, kon zijn pianospel zijn valse zang niet verbloemen. De geluidsman deed zijn werk goed, door genoeg echo op de vocalen te draaien, maar op een gegeven moment werd het onherroepelijk storend. Zo blijkt maar: niet alles uit België is geweldig. Dat liet het publiek ook merken door de zaal meer en meer te verlaten naarmate de set vorderde. Lag het aan het ontbreken van de bassist, of hebben de nummers gewoonweg niet genoeg kwaliteit om 45 minuten te kunnen boeien? Hopelijk was het voor de kleine ook zo slaapverwekkend. 2000 Monkeys & Little Sweet Lilly Gezien: EKKO, zaterdag 5 februari 2005