Ondanks de beperkingen die EKKO dit weekend opgelegd heeft gekregen van de brandweer - zo is het concert van Millionaire wegens capaciteitsredenen verplaatst naar Tivoli De Helling - gaat de Zabel-avond gelukkig wel gewoon door. Het publiek wordt zelfs nog getrakteerd op een extraatje: het Franse singer-songwriterduo Polyanna krijgt aan het begin van de avond even tijd om zich te presenteren. De romantische liedjes vallen goed bij het publiek en iedereen wordt, na een toegift, hartelijk bedankt voor het aandachtige luisteren. Er moet echter nu wel een beetje vaart gemaakt worden, want er kan in EKKO op last van de buren altijd maar tot elf uur muziek gemaakt worden. Daarna moet de achterzaal op last van de brandweer sluiten en kan de doorgaans druk bezochte dansavond Diep In De Groef vanwege het maximum van 135 aanwezigen alleen doorgang vinden in het cafégedeelte. Al snel staat de Rotterdams/Groningse formatie Jimmy Barock paraat om het volume op te krikken. Het publiek wordt gevraagd dichterbij te komen en de mond te openen om zo veel mogelijk geluid te absorberen, het geluid zou namelijk wel eens wat hard kunnen staan. De stevige indierock van de heren doet denken aan de dynamische songs van At The Drive-In en ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead: vocalen laveren tussen zang en schreeuw en het geheel wordt met een behoorlijke gedrevenheid opgediend. Heel lang kan het helaas allemaal niet duren, want er staan nog twee acts op het programma. De heren van het Utrechtse We vs. Death, die pas nog in Canada waren voor een paar optredens, kondigen bij monde van trompettist Paul Hoek aan dat er vanavond een bekende set gespeeld zal worden. In ieder geval voor de aanwezigen die bekend zijn met de band. De komende tijd zal We vs. Death zich terugtrekken om aan nieuwe nummers te werken, maar tijdens deze aankondiging roept een ander bandlid dat ze volgende maand toch echt in ACU te zien zullen zijn. Tussen de nummers door blijft Paul op droogkomische wijze het publiek van weetjes voorzien. Een van de nummers wordt opgedragen aan de culinaire divisie van EKKO: het eten was heerlijk; een ander nummer wordt begonnen met de mededeling dat er gevraagd is haast te maken,. Maar hoewel hij dit begrijpt, blijft het bespelen van zijn instrument "nog een hele klus". De instrumentale postrock van We vs. Death wordt echter doodserieus gebracht en op momenten dat de trompet even met rust gelaten wordt, loopt Hoek even het publiek in om aandachtig naar zijn maten te luisteren. Kortom: een prachtige set. Tenslotte is er nog een klein beetje tijd over voor Green Concorde, dat onlangs samen met We vs. Death een "9-Song Split EP" uitbracht en nu met enkele Zabel-acts door Nederland tourt. De lange dunne in smalle zwarte broeken, overhemden en dito stropdassen gehulde Denen brengen hun hoekige postpunk elk nummer met meer overtuiging. Als er om elf uur meegedeeld wordt dat de heren nog vijf minuten mogen doorspelen is dat dan ook eigenlijk maar een erg klein pleistertje op de wonde: hier zat nog veel meer in, als ze de tijd hadden gekregen Polyanna, Jimmy Barock, We vs. Death en Green Concorde Gezien: zaterdag 9 april 2005, EKKO. Utrecht