De vijf heren van Textures mochten enkele weken geleden hun debuut maken op Lowlands, waar zij een sterke indruk maakten op ondergetekende. Donderdag deed de metalband qua publieksaantallen een stapje terug in De Helling, waar verder ook het Utrechtse Try Drowning, Zone en Craven Screaming het podium betraden. Het Utrechtse Try Drowning trad begin dit jaar pas voor de eerste maal op, eveeneens in de Helling. De band, voortgekomen uit het punk/metalgezelschap BgR, speelt emo en mag gezien de overige bands die spelen, dus gerust als een programmatische misser gezien worden. In het geval van Try Drowning gaat het echter wel om een goede misser. De band weet alle emo-ingrediënten, weliswaar op voorspelbare wijze, in hun muziek te verweven. En hoewel dit voor veel mensen in het publiek niet bepaald de band is waar ze voor zijn gekomen, knikken hier en daar de hoofden toch al snel mee op de maat. Craven Screaming, ‘uit Brabant’, weet minder te overtuigen. De zanger lijkt compleet ongeïnteresseerd in de verrichtingen van zijn band en het publiek en loopt halverwege de show zelfs even van het podium om een babbeltje met de dj te maken. Tel daarbij op de magere composities, het geschreeuw dat niets bijdraagt aan de nummers en de veel te zacht afgestelde zang en je mag concluderen dat Craven Screaming een complete flater slaat. De verrassing van de avond was overduidelijk Zone, dat tekeer gaat als Soulfly in de beste jaren. Een goede kans dat de bandleden zelf het werk van Max Cavalera hoog op hun inspiratielijstje hebben staan; hoewel de nummers qua opbouw nog wat verbetering kunnen gebruiken, is de energie zeker aanwezig. Het publiek pikt het op en al snel wordt er gemoshed voorin de halfvolle zaal. Zone zou zelfs op den duur, mits een groeispurt op het juiste moment valt, een prima Nederlandse afvaardiging kunnen worden van het internationaal befaamde Roadrunner Records. De potentie is er in ieder geval. Het overgrote deel van de inmiddels redelijk volgestroomde Helling is echter, gezien het opvallend grote aantal bandshirts, voor de richting mathcore neigende formatie Textures gekomen. Eind juni van dit jaar speelde de band nog voorprogramma’s van Meshuggah, Morbid Angel (in Tivoli) en Dillinger Escape Plan en hiermee zijn gelijk drie bands genoemd die van grote invloed zijn op de band die volgens OOR ‘de beste Nederlandse metalplaat allertijden’ maakte. Aan de ene kant kent de muziek van Textures zijn ondoordringbare momenten, maar in tegenstelling tot (het eerdere werk van) Dillinger Escape Plan weet Textures dit wel te doseren. Afwisselend ingetogen en uitbarstend weet Textures je vast te klemmen in hun muziek, hoewel de nummers soms wat te lang worden uitgesponnen. Dansbaar is het allerminst, maar indrukwekkend mag het zeker genoemd worden. Textures, Zone, Craven Screaming en Try Drowning Gezien: De Helling, donderdag 9 september 2004