“We zitten op je te wachten met patat en bier”, zegt We vs. Death-drummer Gerben Houwer als ik nog even het adres check voordat ik op de fiets spring. Dat klinkt me als muziek in de oren. In de studentenflat te Tuindorp blijkt bassist Marten Timan ook van de partij. De heren verorberen hun post-repetitiehap en we babbelen over muzikale koetjes en kalfjes. Daarna is het tijd de oren te verwennen. Op Houwer’s kamer begint een prettig avondje plaatjes luisteren. Zijn keuze blijkt gevarieerd en gaat van The For Carnation naar Jackson C. Frank. Tussendoor blijken The Oblivians en Reigning Sound ook present en wat te denken van het extreem dynamische Japanse screamo-postrock gezelschap Envy? Indiepop, singer-songwriter blues, mathrock of de postrock van Mono; we genieten er gedrieën van en keuvelen ondertussen nog lekker door over bandjes en concerten. Kortom: het bekende werk. Dan is het toch de hoogste tijd. Met een drumstok worden de flesjes Duvel op de betere muzikantenmanier geopend. Een cd-r verdwijnt in de spelerlade en de nieuwe nummers van We vs. Death vullen Houwer’s studentenkamertje. Drie tracks: bij elkaar goed voor zo’n krappe twintig minuten instrumentale indierock. De opener, het fragmentarische ‘Pictures from Stanford/Pictures from Stellenbosch’, staat in een andere mix op de Utrecht Speelt Uit!-promo. De uiteindelijke versie die op de EP zal verschijnen, is vanaf nu exclusief bij 3VOOR12/Utrecht te beluisteren! Het nieuwe werk van We vs. Death laat een logische volgende stap horen. Een natuurlijke progressie na ‘The Message Is ______’. Nog steeds is We vs. Death een band die eigenlijk gewoon liedjes maakt; met kop en staart. En een verhaaltje daartussen. Welke boodschap ze precies willen overbrengen, laat We vs. Death desgevraagd graag in het midden. Titels en artwork verraden wel een richting, geven hints, maar het is aan de luisteraar om er eigen invulling aan te geven. De ‘liedjes’ van We vs. Death liggen nooit zwaar op de maag, het nieuwe materiaal evenmin. Tussen stuiterende hectiek en euforische climaxen ligt veel schoons. Heel gedoseerd komt bijna ondraaglijke spanning los, zoals in het klaaglijke, gedragen ‘Workers, also referred to as ‘hands’’. Opvallend lang nummer trouwens; met een speeltijd van zo’n acht minuten. Flirts met verrassende ritmes en dartele gitaarmelodie, doorsneden door een krachtige bas en ijle trompet: We vs. Death anno nu in een notendop. Fris anders en toch herkenbaar. In november verschijnen de nummers op een split-EP met het Deense Green Concorde. Deze rockband in de lijn van Joy Division, Interpol en een garagerandje als The Von Bondies zal zes songs leveren. Toch klokken die samen ook zo ongeveer een dik kwartier. Veertig minuten gevarieerde rock van twee uiteenlopende bands. In het contrast blijken beide bands sterker te worden, een prima gevoel voor sfeerbeelden delen ze met elkaar. De split zal uitkomen op een Frans (Eglantine) en een Deens label (Morningside), naast natuurlijk het eigen Utrechtse Zabel Muziek. En zo zit er voor allebei wat in het vat qua kansen buiten eigen land. In oktober doet We vs. Death een zesdaagse tournee door Engeland. Voor 3VOOR12/Utrecht zal de band hiervan een tourdagboek bijhouden. Zondag 28 november is er in dB’s een presentatie-avond met Green Concorde voor de nieuwe gedeelde cd. In de tussentijd is het alvast genieten van het nieuwe ‘Pictures from Stanford/Pictures from Stellenbosch’. Sla je slag en beluister dit prachtnummer! Klik op de link rechts onder aan deze pagina!