The Handsome Family rommelt maar wat aan

Optreden folkduo in EKKO ontaardt in cabareteske ongein

Harold Konickx, ,

Als we een ding niet associeren met americana, is het wel meligheid. Toch kwam die meligheid bij het optreden van folkduo the Handsome Family donderdag in EKKO opvallend vaak om de hoek kijken. De mooie liedjes verdrinken in het vele bier en de ongestemde gitaren. Een gemiste kans.

Optreden folkduo in EKKO ontaardt in cabareteske ongein

‘Hello friends, enemies of Bush,’ begint zanger/gitarist Brett Sparks vrolijk. Hij trekt zijn eerste biertje open, zet een ballade in en trapt een beschonken en matig optreden af. Na het eerste pilsje volgen er nog een stuk of wat. Er wordt gepield op een I-pod en een gitaar. Rennie Sparks — op banjo, bas en zang — zal het gedrag van haar man volgen met een mengeling van spot en ergernis. Het echtpaar Rennie en Brett Sparks is een fijne luis in de pels van de Americana, een genre dat wel wat tegendraadsheid kan gebruiken. Op hun platen staan songs vol geweld, drankmisbruik en verprutste levens. Net zo gitzwart als veel werk van artiesten als Johnny Cash en Gillian Welch. Optreden doet de Handsome Family meestal als duo, zo nu en dan komt de broer van Brett mee als drummer. Met haar donkere teksten grijpt tekstschrijfster Rennie Sparks terug op de folkoermodellen die de rijke Amerikaanse traditie al zo lang levert. Brett Sparks heeft een prachtige zware baritonstem en is een perfecte vertolker van deze weerbarstige thematiek. ‘But darling, don’t you know, it’s only human to want to kill a beautiful thing,’ zingt hij in EKKO. En eventjes weet hij werkelijk te overtuigen. Hoe goed de songs van The Handsome Family ook zijn, Brett Sparks smoort ze in de walm van de vele blikjes Brand-bier die hij intikt. Het optreden is ongeconcentreerd en zonder spanning. Het ontaardt zelfs in cabarteske ongein. Wat ook niet echt helpt, is de rommelige begeleiding van de drummer en het gedoe met de I-pod die zo nu en dan een ritme geeft dat dwars tegen de band in fietst. Als Brett Sparks ook nog eens zijn afgeragde Stratocaster niet gestemd krijgt en met een valse gitaar een nummer verprutst, ontstaat helemaal de indruk dat we met een stel amateurs van doen hebben. De jolige stemming slaat over op het publiek dat door de onheilsprofetieën van het tweetal allerminst gegrepen wordt. In plaats daarvan drinkt het stevig met de zanger mee en lult het doodleuk overal doorheen. Folk moet je bij de strot grijpen en dat doet het vanavond helaas niet. Het duo doet helaas geen enkele moeite de teksten verstaanbaar over te brengen. Wel weer erg aardig is een song die doet denken aan Calexico. De I-pod doet zijn werk dit keer, Rennie Sparks blaast op een melodica en haar man weet zijn gitaar op de goede manier te geselen. Heel apart. Het optreden kan er echter niet meer mee gered worden. The Handsome Family in EKKO: het was al met al een gemiste kans. Sommige ‘beautiful things’ hoeven niet met alle geweld om zeep geholpen te worden The Handsome Family. Gezien: EKKO, donderdag 12 mei 2004