Als ik Antonie spreek is de band bijna klaar met opnemen van een EP. “Het is een haastklus geworden, we hadden maar vijf dagen om op te nemen en twee om te mixen. ”Eigenlijk weet je pas na de eerste opnames, wat je eigenlijk moet opnemen. Maar door gebrek aan geld was er geen tijd om te experimenteren”. Het kunnen opnemen van een EP vloeide voort uit het winnen van de Grote Prijs. Wat heeft de het winnen van de Grote Prijs nog meer opgeleverd? “Je komt gewoon overal makkelijker binnen. Kijk, De Grote Prijs winnen is niet alleen een zak geld innen. Er komt een clip van het optreden tijdens de Grote Prijs-finale op The Box, er wordt een driedelig toertje voor ons georganiseerd en we krijgen advies over de verdere opbouw van onze carrière. Dat is gewoon erg handig”. Ook de optredens op Metropolis en Parkpop zaten in het prijzenpakket. “Onze muziek en performance lenen zich erg goed voor grote festivalpodia en uiteindelijk horen we daar gewoon thuis.” Twee weken terug in Kiev voelden ze zich daarom ook op hun gemak voor een publiek van 50.000 man. Het NPI mocht één Nederlandse band afvaardigen en de keus viel op Eleven. (“En dat terwijl wij absoluut niet de beste band van Nederland zijn”) Dat voor zulke grote menigten spelen echter nog geen regel is bleek afgelopen donderdag. Het Paard van Troje telde een weer tot nederigheid stemmende honderd mensen. “We zijn nog niet waar we willen zijn en de mensen moeten ons leren kennen. Maar we kunnen ons nu mede dankzij de Grote Prijs ontwikkelen en hebben over aandacht niet te klagen. Als je ons vergelijkt met vorig jaar dan zijn we al veel verder”. Gepaste bescheidenheid dus als hij wordt geconfronteerd met de weerbarstige realiteit van een band in ontwikkeling. Bravoure als we over de ambities en potentie van Eleven te spreken komen. Ja, het wisselt elkaar in hoog tempo af in een gesprek met Antonie. Als we het bijvoorbeeld over het succes van Gem hebben, erkent hij: “soms denk ik; snotver, ik wou dat wij dat hadden”. En op de vraag waarom zij ook gaan doorbreken antwoord hij: “we hebben gewoon de beste liedjes van het clubcircuit”. Het lot van de vergetelheid die veel van de voorgaande winnaars van de grote prijs ten deel viel, vreest hij daarom ook niet. “Eleven heeft een betere mix tussen alternatief en commercieel geluid. En wij hebben veel meer ambitie, zelfvertrouwen en arrogantie dan onze voorgangers.” Het gevaar met deze gretigheid de plank mis te slaan door te hoog van de toren te blazen wijst hij van de hand. “Veel zelfvertrouwen lijkt in Nederland niet te mogen. Neem een band als Johan. Prachtige nummers, maar die worden live om zeep geholpen. Wij willen het publiek met optredens én de plaat proberen vast te pakken en wel de kop boven het maaiveld uitsteken”. Na een jaar ondersteuning die iedere winnaar van de grote prijs van Nederland krijgt, moet de band op eigen kracht verder. Antonie gaat daarvoor ook meer zelf het boeken in de hand nemen. Verder wil Eleven begin volgend jaar al met een debuutplaat komen. Van de zomer zal daarvoor de eerste hand worden gelegd aan het schrijven van nieuw materiaal. Dit gebeurt tegenwoordig overigens steeds meer in samenwerking met de andere bandleden. “Voorheen kwam ik meestal met een compleet liedje op akoestisch gitaar. Nu komen Michel (Haverkamp, gitarist, red.) en ik steeds meer met losse ideeën aan en ontstaat een nummer in de oefenruimte. De arrangementen zitten daardoor beter in elkaar, dan voorheen” Er zijn echter nog geen concrete contacten met een label om de debuutplaat uit te brengen. “Voorwaarde is een label dat erin gelooft en ons verder kan helpen in de ambitie om een grote Nederlandse band te worden en om uiteindelijk in Engeland door te breken.” World domination. Daar blijft Eleven het uiteindelijk voor doen. Maar dan wel met grace, love en rock ’n roll. “We zijn een band met een boodschap; wij willen overbrengen dat mensen gaan nadenken over waar ze in geloven.”