Sven Schlijper 1. Music 77 – Search Ye First The Kingdom Of… Soms weten vrienden je smaak goed in te schatten. Zo kan ik nu mijn geluk niet op met deze melancholische Zweedse verstilling, tussen cello en zachte tokkelgitaar. Doet denken aan The One AM Radio, maar ligt onder lakens te knuffelen met Schotse sferen. 2. The Zutons – Who Killed the Zutons? Echt zo’n plaat die zich na één luisterbeurt in je kop nestelt en je niet meer los laat. Catchy zomerse deuntjes; poppy, funky en zonnig. Alsof het nog niet warm genoeg is, krijg ik spontaan weer de Zuton Fever… 3. Vive La Fete – Nuit Blanche Herbeleving, na herbeleving. Waarvan? Het gierend goede Pinkpop concert waar ik een uur lang de weg zwaar kwijt was. Wat een show, wat een kitsch en campy pastiche, maar hoe fabelachtig pakkend gebracht, met flair en panache. Thuis dunnetjes overdoen dus. En heerlijk meebrabbelen met het half-Frans van zangeres Els Pynoo en –neuriën met de straffe melodietjes van Danny Mommens. Om te zoenen! Gaat dat zien op de Paleisrevolutie! 4. Face Tomorrow – The Closer You Get Was het vorige album (‘For Who You Are’) al een klap in het gezicht van wannabe rockend Nederland, ‘The Closer You Get’ gaat een paar stappen verder en zet Face Tomorrow stevig op de internationale emo-kaart. Nooit ééndimensionaal, puttend uit zowel Jaren Negentig Alt. Rock, als metalriffs; Face Tomorrow is verplichte kost voor wie Sparta een aardige band vond, maar dan net een tikkeltje ruwer én origineler. 5. Faithless – No Roots Had toch al een zwak voor de volksmennerij van Maxi Jazz en co., maar op ‘No Roots’ overtreft Faithless zichzelf door meer dan ooit een huiskamerluisterplaat te maken. Maar dan wel eentje waarin je de festivalfavorieten – in pompend jasje – moeiteloos herkent. De eerste single ‘Mass Destruction’ is alvast een nieuwe knaller op de Faithless Koers 2004. Dat wordt weer en masse loos gaan de zomer. Ingmar Griffioen: 1. Black Sun Empire – Driving Insane Wat een fokking knaller is deze dubbelaar! Met de mix-cd erbij schotelen de drie Utrechters de wereld tweemaal ruim zeventig minuten onverbiddelijk zwiepende drum ‘n’ bass voor. Ja, het is snoeihard, duister en ritmisch nogal hectisch, maar ook razend knap geprogrammeerd en bovenal geeft het me tonnen energie. De buren sidderen braaf mee en de rest van het huizenblok kan er ook al geen genoeg van krijgen. 2. Plump Dj’s – Eargasm Net toen ik als liefhebber breakbeat dood vreesde, kreeg ik dit heerlijke schijfje in handen. Twee Britten gaan zich na wat remix-werk (onder meer als onderdeel van Freskanova) op hun tweede cd helemaal te buiten aan steengoede breaks, technogeknetter en blitse beats. Dertien tracks tintelen de hersenpan voor ze je onherroepelijk de dansvloer op stuwen. Denk Future Sound Of The UK, denk Freestylers, of denk liever niet en beleef. 3. Anthony Rother presents: ‘In Electro We Trust’ (a Datapunk compilation) Ver voor de electroclash-hype vestigde de Duitse electro-dj Anthony Rother zijn naam met eigen releases, als producer voor o.a. Sven Väth en later een remix van Kraftwerks Trans Europa Express. Rothers liefde voor de rauwere electro spat ook regelmatig van de Nederlandse (Electronation) podia. Hij draait op 10 Days Off in Gent (22 juli) en Mystery Land (21 augustus). Binnenkort wordt zijn debuutalbum Sex With The Machines heruitgegeven, tot die tijd is er het net verschenen Live Is Life Is Love en vooral deze pure compilatie. 4. Bob Marley & The Wailers – Babylon By Bus Onmisbare plaat als de zon meer en meer domineert. Bovendien is ‘BBB’ een van de beste live-albums ooit, hoewel ‘Live at The Lyceum’ ook in de buurt komt (duurt alleen veel korter) en Hendrix met zijn ‘Band Of Gypsys’ ook een serieuze gooi naar die titel kan doen. Maar toch: ,,We don’t neeeeeeeed, no more trouble.’’ 5. The Yearlings – Utrecht Tweede plaat van Utrechts zestal bevat fijngevoelige mix van rootsy americana en prachtige pop in de rijke traditie van R.E.M. en wijlen Daryll-Ann. The Yearlings beschikt over twee elkaar prima aanvullende en afwisselende stemmen plus een arsenaal aan snaarinstrumenten. Prominent aanwezig is de onweerstaanbaar jankende slide-gitaar van Bertram Mourits. Anne Wagemakers: 1. Lucien-N-Luciano - Blind Behaviour Luciano maakt prachtige clickhouse. Clickhouse is dé nieuwe stroming op technogebied, overgekomen uit Duitsland. Minimaal met veel prrtjes en bliepjes er door heen. Deze Chileen weet ook hoe het moet. Zodra ik deze cd opzet vergeet ik even mijn zorgen en droom weg met heerlijke warme, dromerige deuntjes, stemmetjes en piepjes op de achtergrond. Erg rustgevend en mooi. Als je dit hoort zou je niet zeggen dat het dansbaar is, maar neem maar van mij aan dat dit wél zo is. Favorieten: Madre, Mother & Mere en Coquillage. 2. Ricardo Villalobos - Alcachofa Ook een zeer aangename plaat, die eveneens in het minimale technohoekje te vinden is. Op het moment ben ik helemaal verslingerd aan dit soort techno. Ik ben een paar keer in Duitsland wezen feesten en daar is minimal/clickhouse erg populair. Mr. Villalosbol is één van de godfathers op dit gebied. Deze cd is minimaal tot op het bot. De beats lijken o zo kaal, maar er zit meer achter dan alleen een beat. Aparte melodietjes waar steeds weer andere geluiden bijkomen en het geheel erg vet laten klinken. Favorieten: Easy Lee en Dexter. Misschien binnenkort te zien in de Ekko! 3. Alter Ego - Transphormer Overstuurde, scheurende en smerige techno: zo staat de muziek van het Duitse Alter Ego bekend. Techno waar je een vies gezicht bijtrekt, zo ranzig is zijn al die geluiden die dwars door je heen rammen. Bij dit album zijn deze termen iets minder van toepassing. Het is een gevarieerde cd met zowaar ook een paar rustige nummers maar die liggen net zo goed lekker in het gehoor. Maar gelukkig blijven ze wel redelijk bij un roots en staan er hier ook nasty tracks op waar je onderlijf van siddert. Favorieten: Rocker, Nasty Dollars en Satanic Circus. 4. Stijn - Euphoric Een super vrolijk electro/pop cdtje met alleen maar leuke liedjes die je nog lang meeneuriet. De liedjes lijken vrij simpel, maar ze hebben allemaal zulke catchy melodieën en grappige teksten dat de simpelheid daardoor juist leuk wordt. De combinatie van dikke electro en de geweldige soulstem van Stijn maakt deze cd erg fijn om naar te luisteren. Stijn is live helemaal top; een blanke Belg gehuld in een wit seventiespak met hoge hakken, rockend achter zijn drie synthesizers laten je heupen wel bewegen. Stijn is te zien op de Paleisrevolutie in het Vredenburg op zaterdag 26 juni! 5. Maroon 5 - This Love Geen album, maar gewoon een single waar ik zo vrolijk en blij van wordt. This Love is een liedje dat nooit gaat vervelen lijkt wel, ook al komt die 1000 x langs op de radio André van Kats 1. Coheed & Cambria - In Keeping Secrets Of Silent Earth:3 Tussen het rockepos The Ring In Return en The Light & The Glass vertelt C&C een machtig verhaal, dat niet alleen vanwege de teksten een streling voor het oor is. Onlangs te zien in de Melkweg, deze zomer op Lowlands. Hou ze in de gaten! 2. Face Tomorrow - The Closer You Get Rotterdamse indierockers (owee als je ze emopunkers noemt) leveren een volwassen tweede album af, welke de OOR deed besluiten om 'wereldfaam, en snel' te eisen. Na een tour met AFI hebben ze in ieder geval Engeland al in hun macht, dat de rest van Europa (waar Nederland dus ook onder valt) maar snel moge volgen. 3. Gem - Tell Me What's New 'Volkskranthype' of 'Strokeskloon', het doet er niet toe. Gem ramt met Tell Me What's New in bijna veertig minuten elf liedjes in je kop, en deze blijven daar ook nog wel even nagalmen. This is your hype!