Volwassen Autumn slaat aan bij publiek

Geslaagd avondje gothic metal in EKKO

Weija Steffens, ,

In de schaduw van Within Temptaion, After Forever en Epica liet ook Autumn de afgelopen jaren het nodige van zich horen in het gothic metalgenre. Was haar recente tweede album 'Summer's End' al een flinke stap voorwaarts ten opzichte van het debuut, in een goedgevuld EKKO bewees de Friese formatie ook op het podium met sprongen vooruit te zijn gegaan.

Geslaagd avondje gothic metal in EKKO

Aan de bijna-vooravond van Kerst stond in EKKO een avondje gothic metal geprogrammeerd met de Bossche band Xystus in het voorprogramma en Autumn als hoofdact. Dat dit genre het momenteel erg goed doet in Nederland –door bands als Within Temptation, After Forever en Epica - bleek ook dit keer weer uit de goedgevulde zaal. In Nederland word je als metalband met een zangeres en een toetsenist al snel in het hokje gothic gestopt. Niet altijd geheel terecht. Dat bewijst ook Xystus. Deze jonge band (mét zanger) – geïnspireerd door symfonischische rockbands en filmsoundtracks – levert met haar debuutalbum ‘Receiving Tomorrow’ een goede symfonische metal-cd af. En ook live staat de band als een huis. Vooraan bij het podium wordt door een aantal gasten flink geheadbangd op de prima opgebouwde en gevarieerde nummers. Ondanks enkele technische mankementen – waar het publiek overigens geen last van ondervindt – zet Xystus een prima volwaardig optreden neer. Dertig minuten lang spelen de jongens strakke, compacte nummers die boeien van begin tot eind. De Friese band Autumn timmert al wat langer aan de weg. Met het uitbrengen van haar debuutalbum 'When Lust Evokes The Curse' speelt Autumn onder meer in het voorprogramma van After Forever. Op haar nieuwe album 'Summer’s End' – afgelopen september uitgebracht – is die groei van de band duidelijk te horen: Autumn durft op dit album veel meer uit de kast te halen. Zo wordt er onder meer gebruik gemaakt van een slide gitaar (in 'Summer’s End'), een accordeon (in 'Whispering Secrets') en een Hammond-orgel (in 'This Night'). De vraag is dan ook of de band deze groeispurt ook door heeft gezet in hun live optredens. En dat is zeker het geval. Helaas heeft ook Autumn last van technische mankementen (zangeres Nienke de Jong hoort de verkeerde nummers in haar oortje), maar desondanks is duidelijk hoorbaar dat de zang van Nienke met sprongen vooruit is gegaan. Haar stemgebruik is afwisselender dan voorheen. Bovendien zingt ze met veel meer gevoel, ook al heeft ze geen groot bereik. Enig minpuntje blijft alleen het vele gebabbel tussen de nummers door; dat best achterwege mag blijven. Al met al klinkt de sound van Autumn nu ook op de planken een stuk volwassener, gevarieerder, gitaargerichter en pakkender dan het oude werk. De nummers zitten goed in elkaar en wisselen elkaar perfect af (van ingetogen tot rauwe, af en toe bombastische groovy up-tempo songs). Het volwassen geworden Autumn slaat aan bij het publiek: er worden meegezongen, gedanst en geheadbangt. Na een set van ruim een uur is de koek op en keert iedereen tevreden huiswaarts. Autumn en Xystus Gezien: EKKO, Utrecht, donderdag 23 december 2004