“Deze avond voelt eigenlijk gewoon als een familiedag”, zegt Hans van den Hurk vol lof over zijn muziekschool, die voor hem aanvoelt als thuis. Daar is het knikkende en bevestigende publiek het ook mee eens. De directeur vertelt trots over al het talent dat hij op deze school voorbij heeft zien komen en de ontzettende groei die Rockacademie door de jaren heen heeft gemaakt, want: hij is er al bijna vanaf het begin bij, sinds 2000 om precies te zijn.
Voor die groei bedankt hij op de eerste plaats veel van zijn collega’s, en is er ook in de hoedanigheid van hoofd Fontys Academy Of The Arts Rène Bosma iemand op het podium om ook Hans zijn complimenten te geven. En bovendien mede te delen: “Er schijnt door de gemeente ook nog een taart te zijn bezorgd op school, maar wie heeft die opgegeten?”. Of er nog een stukje over is, dat moest de directeur een dag later maar even gaan bekijken.
Als kers op de (hopelijk nog overgebleven) taart, sluit Bosma zijn bedankje af met het overhandigen van een check van 5000 euro om de twee jaar geleden overleden Henny Vrienten van Doe Maar meer aandacht te geven in zijn geboortestad. Later vanavond wordt hier alvast een begin aan gemaakt.
Een zaal vol vrienden, vergeten koffieafspraken van tig jaar geleden die weer naar het oppervlak drijven en niet te vergeten: het altijd wat ongemakkelijke openingspraatje van de directeur. De elementen voor een geslaagde reünie waren allemaal van de partij op het 25-jarige jubileum van de Rockacademie in de Main van 013. Met als presentator, docent én oud-Rockacademiestudent Thomas Waterreus van Boef En De Gelogeerde Aap en de directeur in kwestie Hans van den Hurk werd het een avond van wederzien.
Eerst mogen we genieten van singer-songwriter Stephanie Struijk, die voortaan met Nederlandstalige liedjes onder haar eigen naam optreedt in plaats van Engelse songs als Stevie Ann. Met haar kwetsbare roots/americana warmt ze een avond op die voor velen onvergetelijk gaat worden. Je kunt horen dat Struijk barst van ervaring (speelde eerder op Pinkpop, Zilveren Harp, Essent Award) en dat de Nederlandse taal haar heel goed ligt. Een taal die overigens centraal lijkt te staan bij de programmering van deze reünie.
Mooi om te constateren is dat al die Rockers tijdens de verstilde muziek van Struijk niet elkaar de oren van het hoofd kletsen, maar dat er gewoon hardop wordt genoten van de pure en eerlijke songs. De 'Dutch disease' blijft ver weg van de Main, want echt iedereen in de zaal, van student tot alumni, van docent tot aanhang en zelfs het barpersoneel kan zijn oog niet afhouden van de intieme show. En die aandacht blijft ook nog eens erg lang hangen, concludeert Eefje De Visser, die als volgende act het talent van de muziekschool mag vertegenwoordigen.
Eefje De Visser startte zelf in 2006 op de Rockacademie haar muzikale avontuur samen met pianist/toetsenist Annelie de Vries. En dat het zin heeft om meerdere kunstopleidingen in een gebouw onder te brengen, bleek wel, als ze op de Dansacademie Wieteke Wijte (achtergrondzangeres) ontmoet. “Die andere twee doen het gewoon voor het geld”, grapt De Visser. “Nee grapje, die krijgen niks”, gaat ze door. Je kunt zien dat ze zich op het Tilburgse podium, omringd door muziekkennissen, nog steeds als een vis in het water voelt. Zo zet ze in het midden van haar set een song gewoon een keer opnieuw in, want: “Dat is fijn, want dat kan gewoon hier”, moet ze lachen en het publiek lacht vol begrip mee. Gelijk heeft ze, met een set die niet zomaar een set is; de zangeres heeft voor deze familiedag haar show uitgekleed tot een akoestische variant. Met engelachtige, meerstemmige vocalen en kwetsbare piano voor een wit theatherdoek voelt het even alsof we in de hemel zijn beland.
Ons kippenvel is dan nog lang niet is verdwenen, of er komt een bijzonder moment achter Eefje de Visser aan. Want dit is het moment om een van Nederlands grootste muzikale legendes te eren, die zelf uit Tilburg kwam. En om dat nog eens extra mooi te maken, zijn het zoon Xander Vrienten en zangeres Trijntje Oosterhuis die onder begeleiding van een band vol Rockacademiestudenten vader Henny Vrienten mogen eren. De krachtige warme stem van Oosterhuis en de band eromheen zorgen voor een prachtig moment, eentje waar veel Rockvriendjes van de bandleden op het podium al vanaf het begin van de avond naar uit hebben gekeken. Het publiek danst mee op het prachtige solowerk van Vrienten met nummers als 'Tussen De Regels' en we deinen op 'Het Gaat Niet Over'. Er wordt een accordeon uit de kast gehaald door Sven Lijssen en toetsenist Timo Jeras en gitarist Tren Peters krijgen een solomomentje. Eigenlijk is het één groot feest. Precies zoals een eerbetoon aan Henny Vrienten zou moeten zijn.
De opvolgers, Boef En De Gelogeerde Aap trekken dit feestje door met een flinke dosis energie. De teksten voelen nostalgisch aan, doen weer eventjes denken aan de lichting Opgezwolle, Fakkelteitgroep (waar het duo ook onderdeel van uitmaakte) en Jiggy Djé. Dezelfde nostalgie is te proeven in de gangen van 013, die ondertussen continu gevuld zijn met spontante ontmoetingen, telefoonnummeruitwisselingen en eigenlijk alleen maar glimlachen. Verderop in de Main hebben we de enige act van de avond die zich bedient van de Engelse taal, want Mick Stenders dompelt de Main met zijn goed gegelde haar iedereen onder in de rock ´n roll en staat daar ook zeker zijn mannetje. Zijn diepe, donkere stem en swingende muziek zorgen er zelfs voor dat dat er vooraan een linedance ontstaat. Zo is het publiek meteen warm voor het springen van links naar rechts op de vrolijke songs van de volgende in-line: Joël Domingos.
De soul/hiphop/poprapper weet de zaal nog goed in te palmen, ondanks dat de wat oudere garde zich op het late tijdstip al aan het terugtrekken is (morgen weer dinsdag, er moet weer worden gewerkt). Domingos laat zich er niet door afleiden en is met een sterke set bezig die zowel uplifting als dansbaar is, vol energie en muzikaale verrassend ten opzichte van de rest van de acts. Dat kunnen we ook zeggen van afsluiters Firebeatz die met pompende house nog éven de laatste restjes energie eruit perst op deze maandag. Een zeer geslaagde reünie die de vele facetten van de Rockacademie belicht en hopelijk ook weer oude projecten die op de plan waren geëindigd weer nieuw leven in heeft geblazen. Aan de blije gezichten en de goede gesprekken te zien, is deze reunië/jubileumviering zeker niet de laatste.