Ze beschrijven zichzelf als een kleine vis in de epic folk metalvijver, maar hebben al met grote bands mogen optreden zoals Equilibrium, Finsterforst en Eluveitie. Toch was het enige wapenfeit van de vierkoppige, Tilburgse metalband Vanaheim tot voor kort alleen nog maar een EP. Maar in februari zag Een Verloren Verhaal het levenslicht en heeft de band nu haar eerste volwaardige plaat te pakken. Een gesprek met gitarist Michael van Eck over de totstandkoming van het album.

Het is niet voor het eerst dat Vanaheim in de spotlights staat; een paar jaar geleden produceerden zij ook een EP en traden ze regelmatig op. Gitarist Michael van Eck schuift later bij de band aan en is op dat moment het frisse briesje dat de band hard nodig had, maar niet de meest voor de hand liggende keuze. ‘Met mijn vorige band, Purest of Pain, speelden wij op een festival in huppeldekutteveen, geen idee waar maar het was heel ver weg. Op dat festival zag ik voor het eerst Vanaheim.’ Van Eck kende al wat bandleden en was ontzettend onder de indruk van de muzikanten, maar: ‘Ik had helemaal niks met dat genre eigenlijk. Ik zat in de death metal en voor mij stond folk metal gelijk met bomenknuffelaars. Allemaal stomme mensen met hun drinkhoorns.’

Op Facebook zag Michael later een update van Vanaheim. Zij waren op zoek naar een nieuwe gitarist. ‘Aangezien ik diep respect heb voor hun muzikaliteit en het met mijn vorige band niet al te lekker ging, heb ik besloten toch netjes te solliciteren voor de functie. Belt drummer Bram mij op om te vragen of ik ze aan het ‘trollen’ was, want ja; zij wisten ook wel uit welke scene ik kwam.’ Ondanks de verwarring wordt Michael dus toch de nieuwe gitarist van Vanaheim en luidt de groep muzikanten een nieuw hoofdstuk in van haar muzikale carrière.

Een vier jaar durend proces

Een Verloren Verhaal is een ambitieus debuutalbum, misschien zelfs ambitieuzer dan de bandleden in eerste instantie hadden gedacht. ‘We hebben zo veel zelf gedaan: het orkestreren, het schrijven van de tekst, alle muziekinstrumenten erbij, het produceren, het maken van een videoclip; het is allemaal heel veel geweest en daar hebben wij ons echt op verkeken', vertelt Van Eck. Vier jaar lang heeft de band met bloed, zweet en tranen aan het album gewerkt. En dat mag vrij letterlijk genomen worden.

‘In die vier jaar hebben wij allemaal heel veel meegemaakt. Iedereen heeft wel iets gehad wat zwaar was of minder leuk. Het overlijden van een dierbare, het veranderen van opleiding of een heftige relatiebreuk. Dat heeft natuurlijk een enorme impact op je en die vertaalslag naar muziek met alle emoties die erbij komen kijken, die hoor je terug op het album.’

Oer-Hollandse literatuur als inspiratiebron

En die emoties kon zanger Zino van Leerdam het best overbrengen in het Nederlands. ‘Wij wilden geen enorm slechte Engelse clichés schrijven. Zino gaf gelijk aan dat hij in het Nederlands wilde zingen, want in zijn eigen taal kan hij zich het beste uiten. Wij zitten gelukkig ook in een genre waarin dat makkelijk kan.’ Bevriende muzikanten vonden het een gewaagde keuze, maar Michael vindt dat dus allemaal wel meevallen. ‘De taal heeft geen invloed op de emoties die je probeert over te brengen. Daarnaast zijn er veel bands die in hun eigen taal zingen, zoals Grimner; onze vrienden uit Zweden.’

De oplettende luisteraar zal op Een Verloren Verhaal horen dat het niet om standaard Nederlands gaat, maar om oud-Hollands. Dat vraagt dus om research en die hebben Zino en Bram dan ook gedaan. Van Eck vertelt: 'Ze hebben oude boeken doorgespit om dat oer-Hollandse te laten horen. Dat sentiment wordt ook nog eens benadrukt door het gebruik van de accordeon.'

De destructieve natuur van de mens

Het zijn ongebruikelijke instrumenten voor metal; de accordeon en viool. Combineer dat met het gebruik van oud-Hollandse woorden en de resulterende sound van Vanaheim heeft volgens Michael zelf nog wel het meest weg van een 'muzikale gangbang'. Hij licht dat toe: 'Het frequentiecentrum wordt echt gegangbanged. Er is geen enkele frequentie die nog leeg is op ons album.'

Wie door die frequenties heen goed luistert naar de teksten, zal beloond worden. Vanaheim maakt niet alleen epische muziek, maar weet ook ijzersterke verhalen te vertellen waarbij het globale thema van het album de destructieve aard van de mens en moeder natuur is. Het album handelt over enkele ontdekkingsreizigers die gaan wonen op een eiland en proberen daar een bestaan voor zichzelf op te bouwen. Dat eiland was altijd in perfecte harmonie met moeder natuur en de reuzen die het eiland moesten beschermen. Dat wordt verstoord door die ontdekkingsreizigers en er ontstaat een gevecht. Michael beschrijft het als: ‘Het begint met de mensen die eraan komen en het eindigt met de mensen die hartstikke doodgaan.’

Vanaheim is nog niet van plan om veel te touren maar staat wel op 28 mei in Arnhem in de WIllemeen.

Folkestral

Op het album staan sommige nummers voor een tweede keer, maar dan met 'Folkestral' tussen haakjes erachter. Waarom?

Zanger Zino is anderhalf jaar bezig geweest met orkestarrangementen. Daar is veel tijd en energie in gestoken, maar op de uiteindelijke albumversies zijn veel details komen te vervallen. Dat vonden de bandleden zo zonde dat ze die orkestrale versies alsnog los op het album hebben gezet.

Ze hebben het woordje folk en het woordje orchestral gemixt en voilà: zo werd Folkestral geboren.