Rondom de deur van Primus van Gilsstraat 34 staat een flinke kluit fietsen. Wie stipt om 20:30 uur arriveert, blijkt dan ook bijna niet meer bij het optreden naar binnen te kunnen. De kamer is vol en dat is niet erg, maar gezellig. De vrolijke, beetje exotische beschilderde muren passen goed bij hiphopper Massi’s toegankelijke livemuziek. De band speelt niet de platgetreden Nederhop. Het is vooral relaxed, beetje funky, easy listening. De muziek is vergelijkbaar met dat van Typhoon, zeker omdat het zo nu en dan de zwaarte opzoekt, inhoudelijk en qua geluid. Massi is sympathiek. Zijn repertoire bestaat uit zelfreflectieve teksten die binnenkomen, waarvan enkele herkenbaar zullen zijn voor de gemiddelde student. Wie vraagt zich bijvoorbeeld niet af wat te doen met zijn toekomst of is niet ontevreden over iets wat hij in het verleden heeft gedaan? Massi’s liveband speelt sfeervol een halfuurtje vol, maar onze verslaggever zou bijna blijven voor meer van die warmte.
Stukafest maakt dit jaar zijn intrede in een bitterkoud Tilburg. Gelukkig worden de vele in jassen en sjaals gewikkelde cultuurgangers gul verwend met kunst- en cultuuroptredens op mooie locaties. 3voor12 Tilburg is op donderdagavond drie muziekrondes afgegaan en dit zijn de bevindingen.
Massi
Robin Borneman
Zanger Robin Borneman is geboren in Oss, maar tourt sinds 2013 in het najaar met een enorme band door Amerika. De Ossenaar is namelijk op Youtube ontdekt door het Trans-Siberian Orchestra, een 20-koppig Amerikaans rockorkest. Op de zolder van Tuinstraat 5 vertelt hij vanavond hoe de band iemand zocht met een rauwe stem. Toen is die op zijn Tom Waits-cover Blue Valentine gestuit. Dat nummer speelt hij vanavond ook, maar dan alleen. Wanneer hij zingt is hij echt de enige die geluid maakt; de groep bezoekers is het hele optreden lang muisstil. De Brabander heeft stembereik dat van helder, naar diep, naar ruw gaat en niet één keer vals; een verademing om naar te luisteren. Zijn grotendeels spiritueel beladen liedjes zijn prachtig. Zijn er ook minpunten? Alleen zijn versie van het nummer Spirit Bird, van Xavier Rudd, komt niet helemaal aan. Misschien duurt deze kale uitvoering iets te lang. Het is hoe dan ook te hopen dat Borneman nog eens terugkomt voor een concert met band.
Mexican Surf
Het grappige van Stukafest is dat je van een gevoelige singer-songwriter in de meest brute liveshow terecht kunt komen. De garageband Mexican Surf geeft een voorbeeld van dat tweede, in een gezellig met lampensnoeren versierde en stift bekladde kamer, aan de Oude Markt 5. Het optreden is een noise-, punk- en garagehemel, die die heerlijke punch geeft die altijd welkom is wat onze verslaggever betreft. Zanger Jules Trum gooit nummer voor nummer een hele bak gekte en energie de ruimte in. Hij huppelt, kruipt, gaat op de geïmproviseerde bar staan en staart regelmatig een willekeurige toeschouwer strak in de ogen aan, meer dan tien seconde lang, op een armlengte afstand. De bandleden lijken perfect op elkaar ingespeeld en brengen kundig gretige tempowisselingen en laid-back riffs. Bassist Steff Leijten maakt met zijn stoïcijnse overkomen de dwaze live-act compleet. Het publiek moet duidelijk een beetje wennen aan de intense act, maar het is genieten alom. Aan het einde ligt Trum uitgeteld op de bank, maar hopelijk voldaan, want het is een lekkere afsluiting van deze drie rondes Stukafest.