Darren Cross
Het voor de Manne misschien wat ongelukkige toeval wil, dat Lambiek de vorige avonden ook al enkele alternatieve feesten op de rol had staan, namelijk de tweede editie van de in culturele kringen nu al zeer populaire dansavond ‘Pierewaaien’ en het eerste heuse Woolstock Winterfest. Het viel dus te verwachten dat vele cultureel geïnteresseerde partybeestjes uit Tilburg en omstreken deze zondag te brak zouden zijn om weer naar het oergezellige Kaffee af te zakken, maar bij binnenkomst blijkt het etablissement gelukkig een plezierige mix van stamgasten en concertgangers te bevatten. Mensen uit die eerste categorie moeten soms wat wennen aan de stilte die bij het optreden van zo’n slechts met gitaar en stem gewapende singer-songwriter nu eenmaal vereist wordt, en enkelen druppelen na verloop van tijd het café uit, maar de volhouders kunnen genieten van een serie ijzersterke composities van een bescheiden performer, die tussen de nummers door en passant de kans grijpt om zijn basale vertrouwdheid met enkele metal- en hardrockacts (Metallica, AC/DC) en de Franse taal te etaleren (wat tot enige komische geïmproviseerde dialoogjes leidt).