Vitalic (Live), Stardust, zondag 28 maart.

Als een elektrohouseproducer uit Frankrijk komt, weet je al bijna op zeker dat je een gezonde dosis Daft Punk en Justice gaat horen. Dat is bij Vitalic niet anders, en net als de twee genoemde acts is ook Pascal Arbez onder de magie van Moroder's italodisco bedwelmd geraakt. Combineer dat en je hebt de EDM-sound uit het pre-CO2-kanonnnen-en-champagne-showerstijdperk, die de dance een jaar of tien geleden domineerde. 'Was dat geluid niet juist net een beetje uitgestorven?', hoor ik je denken. Vitalic's laatste album stamt ook alweer uit 2012. Het antwoord is: 'Disco never dies.'

Vitalic put veel uit eigen werk, met zijn hits als het met italo-doorspekte 'Poison Lips', maar de meeste respons krijgt Arbez wanneer hij halverwege zijn set plaats inruimt voor de klassieker 'Funky Town' (Lipps Inc.). Supergoed nummer, daar niet van. Maar dat is zo'n plaat die je altijd en overal in welke festivaltent dan ook kunt draaien, dus doen we Vitalic ernstig tekort door dat als zwaartepunt van de set te noemen. Het is dan ook in principe vooral de opmaat naar 'One Above One', met die voor deze sound zo typerende vervormde vrouwenvocal. Het is een track waar Daft Punk zich allerminst voor zou schamen, en veroorzaakt zeker ook wat gespring en gefistpump.

Zei ik daar nou een paar regels terug iets over een 'pre-CO2-kanonnentijdperk'? Die vier units voorop het podium voelen echt helemaal niet op hun plek bij deze bescheiden Fransman, die rustig knikkend achter zijn draaitafels staat. Arbez laat liever zijn bassen spreken.

Tja. Het is misschien ook volkomen begrijpelijk dat de Stardust vooral gevuld is met mensen die gewoon nog even hun muntjes willen opmaken aan bier (en okee, hier en daar spotten we een paar pupillen dat als knikkerbuut zou kunnen dienen) en dat het liefst doen in een warme tent, waar een fijn muziekje gedraaid wordt en nog een keer gedanst kan worden. Maar toch, wat is het dodelijk voor een live-dj-set als continu het gevoel heerst dat een willekeurige Spotify-playlist ook had volstaan.

Best wel schrijnend, dat gebrek aan liefde voor muziek in een tent waar Paaspop wil laten zien wat het kan in het dancegenre - zoals gezegd een belangrijke peiler voor de programmering. Maar helemaal kun je de schuld van die sfeer ook weer niet bij het publiek leggen, want hoe tof ook: Vitalic draait eigenlijk ook gewoon net wat te veilig. Dan wordt de Stardust nergens stevig bij de schouders gepakt en door elkaar geschud, en komt het publiek grotendeels weg met de gelaten reactie.