Incubate 2016: Ghold neemt je mee in ellenlange nachtmerrie

Britse band kan publiek bijna stil houden tijdens intense, maar langdradige set

Mathijs van Eeten ,

Het concert van het Londense trio Ghold komt overeen met de de naam van de band: een doffe galm met iets extra's. De experimentele metal is interessant en trippy voor wie erin mee gaat, maar duurt voor de gemiddelde luisteraar net wat te lang.

Ghold werd in 2012 opgericht binnen het alternatieve Londense circuit. Vele zang-, bass- en gitaareffecten later, staat het trio in een goed gevuld V39 om de luisteraar mee te nemen in bedwelmende instrumentale fantasieën. Ghold is een band die de tijd neemt voor alles en de hele set lang niet één keer pauzeert. Dat kan heel bevrijdend zijn voor een audiofiel die toch niks anders te doen heeft.

Proef ik daar sarcasme?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Ghold is zo'n band waar je van moet houden. Het is gillend wegrennen of verwonderd meegaan in lage klanken die drie kwartier lang je ribben doen trillen als een theelepelset op een wasmachine. Je moet er maar net zin in hebben.

Wat valt er te halen voor de metalliefhebber?
De band trapt af met een zangpartij die diep uit de longen van alle drie de muzikanten lijkt te komen. Hun stemmen worden verlaagd door een effect en klinken daarom diep en hol; lekker duister. Daarbij komt dan de bas die wordt aangeslagen als een ritmegitaar, met daarbovenuit onheilspellende, vaak trage drumslagen. Het klinkt heel vet en donker, alsof je in een nachtmerrie verzeild raakt en niet wakker kunt worden. Dertig kannibalen doen een rondedansje om een kampvuur waarop je zelf in het holst van de nacht ligt te sudderen. Sfeervol.

Een geslaagd avondje dus?
Ghold is veelbelovend. Het probleem is alleen dat de muzikanten niet verder komen tijdens het optreden. Horror is heel leuk, maar als het in drie kwartier bijna niet verandert, verliest het zijn kracht. Als je wil kan het hoor, maar voor de gemiddelde muziekliefhebber wordt het saai op ten duur. 

Ghold heeft getalenteerde muzikanten die hun instrument feilloos beheersen en er hele boeiende dingen mee kunnen doen. Ze hebben de wil en het lef om een ultieme sfeer neer te zetten en komen daarmee een heel eind. Als ze dieper in de psychedica willen duiken zullen ze misschien wat meer instrumenten moeten gebruiken en moeten variëren. Sowieso staan er niet voor niets tachtig (deels uit Engeland meegekomen) mensen in de zaal (vrij aandachtig) te luisteren; ze vinden het de moeite waard. Maar de oproep aan Ghold is: geef die doom meer schwung.