Over de instelling van dit gezelschap alvast niets dan goeds, want één van de meest enthousiast applaudisserende bezoekers bij de vorige band blijkt zowaar de bassist van dit verre combo te zijn. Op muzikaal vlak is dit wendbare trio bepaald moeilijk te categoriseren: het ene moment opteert men voor een door de snaren gedomineerde, naar wave en shoegaze neigende aanpak, het volgende laat men de gitaar en bas rusten ten gunste van een enerverende mix van drums en elektronica, die niet zelden een nogal exotische, tribale sfeer ademt (we hebben eigenlijk geen flauw idee hoe de traditionele muziek der Maori's klinkt, maar het zou zomaar een inspiratiebron kunnen zijn). De energieke sprongen van voornoemde, tijdelijk van zijn snarenplicht ontheven figuur gedurende dergelijke passages vinden weliswaar geen navolging in de zaal, maar zeker is dat deze met recht experimenteel te noemen muziek eenvoudig blijft boeien. Kenmerkend voor de veelzijdige aanpak van dit drietal is de grootse afsluiter 'Nostalgia', die zich na een simpele ritmische introductie ontpopt tot een gevoelige en meeslepende ballade, alvorens in een gigantische bak ruis en feedback te verdwijnen. Toch fijn dat dit groepje van de andere kant van onze planeet de Tilburgse Hall vanavond heeft weten te vinden.

De volgende Tube-bijeenkomst vindt plaats op donderdag 29 oktober, wanneer liefhebbers van de betere (gitaar)herrie kunnen genieten van Sheik Anorak en Canshaker Pi.