Colour Haze brengt Up in Smoke in 013 naar een hoger niveau

Een psychedelische donderdagavond met maar één headliner

Tom Stienen ,

Up in Smoke is weer terug in de 013. Met vier succesvolle voorgaande edities is de line-up van dit psychedelische roadfestival deze keer ook weer veelbelovend. Zoals de man naast uw verslaggever zei bij de merchandise stand na het kopen van vier platen: “Dit is een avond met alleen maar headliners.” Vanavond gaan we zien of de drie bands die op het programma staan de verwachtingen waar kunnen maken.

Monomyth
De avond begint met de Haagse Special Guest, Monomyth. Dat de band vernoemd is naar het schematische blauwdruk achter ‘the hero that goes on a Journey’-verhalen blijkt geen verrassing. Deze muzikanten weten hoe je een publiek mee moet nemen op reis door instrumentale symfonieën. Zo bewijzen ze vanavond in Tilburg. Met psychedelische soundscapes waarin stoner, krautrock maar ook drone terug te horen is, vormt Monomyth een muzikaal geheel waarop de zaal meesurft.

De balans tussen muziekstijlen die deze vijf mannen ten gehore brengen is ook te zien in het aanzicht van het podium. De drummer heeft aan zowel zijn linker, als rechter zijde een gitarist en toetsenist staan. Samen bouwen ze de nummers op en leggen ze een fijne basis voor deze avond. Het applaus van het publiek na het drie kwartier durende optreden is dan ook meer dan verdiend.

Radio Moscow
Radio Moscow staat vervolgens op het programma. Deze Amerikaanse psychedelische band rondom multi-instrumentalist Parker Giggs staat vandaag al voor de vierde keer in hun carrière in de 013. Dat is ook niet gek, want live staat Radio Moscow bekend als een band waarvan genoten kan worden. Met het uit 2014 afkomstige album ‘Magic Dirt’ op zak als laatste wapenfeit begint Radio Moscow aan dit optreden in de Jupiler zaal.

De band speelt recht toe recht aan waarbij de smakelijke rifs stuk voor stuk van de nek van Parker zijn Stratocaster glijden. De brede stem die hij daarbij ten gehore brengt, doet het publiek terug in de jaren zeventig wanen. Na het daverend applaus dat volgt op ‘250 miles’ is het duidelijk dat deze band altijd welkom zal blijven in Tilburg. Dat de sinds 2013 volledige nieuwe formatie rondom de frontman niet de kwaliteit van de muziek heeft doen kelderen bewijzen deze drie Amerikanen wel met het voorlaatste nummer ‘Fast Gypsy Woman’. Wat een heerlijke sound galmt er door de zaal.

Tijdens het laatste nummer worden we nog verrast met een solo van de drummer, die tot dan toe met de bassist enkel een begeleidende rol hadden op weg naar nog een solo van Parker. De loodzware kettlebelts die rondom het drumstel staan blijken overbodig, want echt vurig is de drumpartij nou ook weer niet te noemen. Desondanks blijft het een optreden vol smakelijke gitaarstukken waar het publiek de band dan ook dankbaar voor is.

Colour Haze
Een wit doek wordt gehesen. Terwijl veel mensen zich nog in het rookhok bevinden lopen er drie mannen het podium op zonder enige vorm van aandacht van, of voor het publiek. Op het doek begint een van de twee loeizware diaprojectoren vanuit het midden van de zaal twee contrasterende kleuren vloeistof af te beelden. Dan starten de mannen te spelen en begint de zaal langzaam aan weer vol te druppelen.

Voor de mensen die Colour Haze nog nooit live hebben gezien, moet het begin van dit optreden wat raar zijn geweest. Een drummer met een koptelefoon als gehoorbeschermers en een bassist met een jasje dat doet vermoeden dat hij naast muzikant ook een louche accountant is. Dit op een podium met een hoeveelheid aan apparatuur dat op een gemiddelde avond ook in de paradox staat. Qua uitstraling heb je niet het idee dat hier een band staat die de avond naar een hoger niveau gaat tillen. De muziek bewijst wel anders. 

Het contrast met Radio Moscow is groot. Waar de vorige band nog smeet met het psychedelische gitaarwerk is Colour Haze veel subtieler en soms zelfs melodisch in de opbouw. De muziek kenmerkt zich door de stonerrock sound waarin je bij tijd en wijlen mee wordt genomen door de psychedelische partijen van de zanger zijn gitaar. Een combinatie die de aanwezigen maar al te graag tot zich nemen. Met hypnotiserend lange muziekstukken en de bewegende beelden achter de band lijkt het publiek in trance. Om vervolgens bij de weinige onderbrekingen als herboren de band te belonen met groot applaus.

Colour Haze weet wat ze doen en doen dat fenomenaal. Dit is wel te merken wanneer ze met het nummer ‘Temple’ de climax van de show, en voor velen, van de avond, verzorgen. Wanneer de band dan na een blijvend gejoel van het publiek ook nog een toegift geeft, is de avond compleet. Colour Haze bewijst zich als enige echte headliner van deze sterke vijfde editie van Up in Smoke.