FV: Na ruim twee jaar Cairo Liberation Front blijft het soms lastig de act te plaatsen. Tijdens het eerste optreden op Kindergarten Indoor 2013, in een tijd dat de Arabische lente nog het nieuws domineert, springt een groep als rebellen verklede Tilburgers door de zaal, die 013 voor het eerst kennis laat maken met een vreemde mix van oriëntaalse melodieën, flink geautotunede, Arabische vocalen en een vleugje hiphop; electro cha3bi. Het blijkt een eye-opener voor festivalpubliek in binnen- en buitenland, dat uit zijn plaat gaat voor de haast absurdistische act, die wordt gecompleteerd door een kolonel met een gasmasker op die wodka uitdeelt.

In de eerste plaats omdat de muziek waanzinnig opgewekt en dansbaar klinkt, maar toch ook zeker omdat er een gewaagde knipoog naar de actualiteit wordt gemaakt. Te gewaagd voor Skip & Die, dat de groep uit haar tour zet. Dit tot verbazing van de Tilburgers, die blijven benadrukken dat ze juist culturen willen verbinden. Misschien wel mede daarom krijgt de act een paar maanden later een facelift, waarbij het ‘militaire’ uiterlijk wordt ingeruild voor een meer ingetogen overkomen, met meer nadruk op de muziek en minder op de randverschijnselen.

Eurabia moet die filosofie van verbinden door muziek nog meer benadrukken. Maar op een line-up met verder de dub en grime van het Britse Mumdance (aka Jack Adams) en de partytrap van Tilburg’s eigen BANGANAGANGBANGERS, is Cairo Liberation Front welbeschouwd de meest Arabisch getinte act.

KB: Cairo Liberation Front heeft een mooi verhaal: niet de focus leggen op de onrust in de Arabische wereld, maar juist op het normale leven. Een stukje van het leven van jongeren daar, hiernaartoe halen. We kennen de term Eurabia als beangstigende benaming voor de islamisering van Europa, dat volgens sommigen uiteindelijk ook bij de Arabische wereld zou gaan horen. Frontman Joep Schmitz noemt het anders: “Die angst is gewoon bullshit, de multiculturele samenleving is iets moois en die moeten we omarmen.” Goed gezegd, maar lukt dat vanavond ook daadwerkelijk?

In de Hall of Fame staat vanavond nagenoeg hetzelfde publiek als bij ieder ander evenement op deze locatie. T-shirts gaan uit en de theedoeken van CLF worden om alle mogelijke lichaamsdelen gewikkeld. Het is duidelijk feest, maar het is een feestje van een hele specifieke groep.

Cairo Liberation Front heeft een heerlijk recept bedacht waarbij makkelijk te verteren feestmuziek een Arabisch randje krijgt. Maar de kostuums die CLF in het begin droeg zijn vervangen door een westerse, hipstertrui en ook donkere hiphop heeft een plek gekregen in het recept. Was het gewoon tijd voor iets anders of is dit toegankelijker? Stap in Egypte in een willekeurige taxi of loop een koffietent in downtown Cairo (het ‘hippe’ gedeelte van de stad) in.

De muziek die daar aan zal staan over de ‘Dag des Oordeels’ of over een ‘dua’ (smeekbede) voor een zieke opa, kortom; zal ver afwijken van wat we deze avond in het kleine zaaltje horen. Het zal klinken als een vals gezongen gedichtje in een vreemde taal en in een ritme dat wij in het westen niet begrijpen. Dit zullen wij westerlingen doorgaans niet zo makkelijk kunnen verteren, maar dit is wel wat het vanavond besproken deel van onze Nederlandse multiculti’s luistert. En daarom zijn zij vanavond niet aanwezig. Het samenbrengen van culturen is een nobel doel, maar vanavond is het behalen van dit doel in dat opzicht mislukt. 

FV: Daarbij moeten eigenlijk nog twee dingen worden aangetekend. Allereest is het natuurlijk wel degelijk mooi dat Cairo Liberation Front een blank, westers publiek ‘hooked’ aan Arabische (al dan niet feest-)muziek krijgt die ze anders wellicht nooit hadden gehoord. Ook dat is het verbinden van culturen. Maar daar hoort ook de kanttekening bij dat dit publiek voor zichzelf geen extreem hoge drempel over hoeft om dit te waarderen.

In deze tijd waarin moslimhaat op social media zo ongeveer tot white noise is verworden, zou het pas echt een prestatie zijn om mensen die daadwerkelijk bang zijn voor een ‘Eurabia’ zoals Wilders dat schetst, in contact te brengen met de zonnige kant van de Arabische cultuur. Maar wil je dat bereiken, zul je misschien heftiger stelling moeten nemen dan met een kleurwedstrijd. Tot die tijd kunnen we Cairo Liberation Front alleen als feestact echt serieus nemen. Maar, dat moet na weer een platgespeelde zaal gezegd worden, wel een verrekt goede. 

Kaja Bouman is journaliste voor onder andere Moslim Vandaag, Freek Verhulst is eindredacteur bij 3voor12/Tilburg.