Stadswacht 3 trakteert op elektronische postpunk en schoenenstaarders

Hazer van Café Extase draait overuren

Jostijn Ligtvoet ,

Elke drie maanden organiseren 013, Incubate en Café Extase een optreden met bands waarvan zij allen denken dat ze belangrijk zijn voor de Tilburgse muziekscene. Deze derde editie van Stadswacht staat in het teken van de vervreemding en dystopie. Van lokale bodem treedt de Tilburgse band Jacky Checker op. Uit België komt het nieuwe Newmoon en als afsluiter treffen we het Internationaal georiënteerde Warm Graves.
De avond begint verwarrend omdat er verschillende begintijden staan aangekondigd. Om de tijd door te komen speelt de geluidsman nog maar een extra racespelletje op zijn tablet.

Jacky Checker

Jacky Checker is al in vele 3voor12-lijstjes getipt en bij aankondiging van de avond werden ze zelfs 'lokale helden' en 'plaatselijke grootheden' genoemd. De in 2009 begonnen band heeft een gestaag groeiende lokale reputatie dat ervoor heeft gezorgd dat ze na de Incubate pre-party nogmaals gevraagd zijn om een Incubate-avond  in te leiden.

De muziek van Jacky Checker klinkt donker en is bedoeld als een ontsnapping aan de dagelijkse realiteit. De band start met het nummer I.O.U. waarin de drummer begint met een ritmisch patroon, aangevuld met de melodie van gitaar en synths. Zanger Mano Gitz begint ingetogen maar het lijkt al snel alsof hij al zijn opgekropte pijn eruit moet schreeuwen. Zijn bewegingen kan hij daarbij niet meer controleren. Met zijn armen zwaaiend, waggelt hij over het podium.


Bekende nummers zijn The Pain, van het gelijknamige album, en het nummer Trojan Whores, dat gaat over dat je moet oppassen voor vrouwen die 'zich als houten paarden in je fort nestelen'. Wat twee dames vooraan er vooral niet van belet om uitbundig mee te dansen op het nummer.
Muzikaal is goed te horen dat de basgitaar ook een belangrijke partij heeft gekregen in het geheel zoals te horen is in het nummer The Pain, een verwijzing naar de voormalige Britse postpunkband Joy Division. Tijdens het optreden vullen de bandleden elkaar goed aan met melancholische melodieën, warme klanken en strakke drumpartijen.

Newmoon

Newmoon bestaat uit een vijftal jonge Belgen die na het uitbrengen van hun eerste EP in 2014 meteen een veelgevraagde band zijn geworden. Vier van de vijf leden komen uit het ter ziele gegane
Midnight Souls en zijn van hardcore naar een shoegaze-sound gegaan.

Wat vanavond het eerste opvalt is de volwassen sound van dit vijftal. Muzikaal wordt de onafgebroken muur van volume en reverb kracht bijgezet door de strakke drumpartijen. Doordat de instrumenten op maximaal volume staan is het moeilijk om te geloven dat de microfoon van de zanger openstaat. Je ziet de zanger zingen maar je moet erg goed opletten wil je de stem kunnen horen. Kenmerkend voor het shoegaze-genre is dat de muzikanten op hun eigen eilandje staan en dat is hier niet anders, maar ze zijn goed op elkaar ingespeeld.

Newmoon speelt gevoelige nummers die ingetogen en melancholisch klinken, de lang uitgesponnen melodieën dragen daar goed aan bij. De band sluit af met een extatische repetitie van twee akkoorden die eindeloos lijkt te duren tot de drummer besluit te eindigen met een fill-in en vervolgens demonstratief zijn kit inpakt.
Het geluid van Newmoon is groots, hard, vol reverb en een genot om naar te luisteren. 

Warm Graves

De scfi-psychedelic groep Warm Graves is ontstaan in Leipzig en bestaat uit een drietal muzikanten uit de Verenigde Staten, Italië en Duitsland. In 2012 debuteerden ze met het conceptalbum 'Ships Will Come'. De muziek kenmerkt zich door sferen en klanken te versmelten die doen denken aan vervreemdende sci-fi literatuur. Het is donkere en hypnotiserende muziek die je doet verdwalen in tijd en ruimte. De lange organische soundscapes, opgezet door de toetsenist en de zanger met gitaareffecten worden aangevuld met bijna dansbare ritmische drumpartijen. De drummer speelt met vilten stokken voor extra diepe klanken en het Hammond-orgel zorgt voor een mooi aanvullend palet van kleuren.