Noem de naam Cabaret Voltaire en velen denken meteen aan de act die samen met Kraftwerk begon te pielen met elektronische muziek. Van het oorspronkelijke trio is enkel het brein Richard H. Kirk over, en deze elektronica-dinosaurus van 59 jaar oud is niet uit het veld te slaan. Hij is niet meer de experimentele electro-wave band uit de jaren tachtig, maar ook in zijn eentje staat Kirk zijn mannetje. Na een lange inactiviteit van 1994 tot 2014 doet Kirk een poging om de muziek van Cabaret Voltaire te doen herleven. Dat doet hij niet met de hits als 'Just Fascination' of 'Yashar', maar met wat hij zelf 'kunst' noemt. 

Zoals gezegd herbergt die 'kunst' geen bekende nummers uit het repertoire van Cabaret Voltaire. Zelfs de grote fans kennen een groot deel van de setlist niet. Richard H. Kirk als Cabaret Voltaire is geen terugkeer naar de avant-garde, maar heeft nieuw en onbekend materiaal als het fundament voor deze show.  

Kirk komt op als een forens die net op weg is naar huis. De 59-jarige draagt een gekreukt pak met een schoudertas en snelt naar zijn set. Hij rommelt wat met de machines, stopt enkele floppy’s in de machines en begint. De volle concertzaal van de Schouwburg ligt direct op apegapen van het geweldig harde volume. Kirk draait in trance aan zijn knoppen tot hij merkt dat de drie projectieschermen niet werken. Een nonchalante knipoog naar zijn technici en de zaal wordt overspoeld met alles wat er fout is in deze wereld. Oude Afrikaanse conflicten komen voorbij, maar ook hedendaagse thema’s als de propaganda van Russia Today en ISIS is verwerkt in de beeldentsunami. Wat een entree.