#KG14: Troosteloos weer zit Kindergarten weinig dwars

Line-up biedt ruim voldoende vermaak voor alle soorten aanwezigen

Clemens Lambermont & Freek Verhulst ,

Veel geluk lijken de outdoors van Kindergarten niet te hebben met het weer: ook dit jaar was het weer redelijk belabberd te noemen. En eerlijk is eerlijk; ook het terrein maakt daardoor een mistroostige indruk. Een verregende twistermat, een knutselhoek onder een afdakje; Diep is hier niet alleen de stage voor liefhebbers van minimalistische techno, maar ook synoniem voor de regenplassen op het terrein.

Gelukkig zijn er genoeg toffe acts te vinden in de vier tenten. Een van de opwarmers is het Amsterdamse collectief Homework in The Box. Het begint rond een uur of drie langzaam vol te druppelen en het duo van Homework zorgt voor fijne, ietwat ambient, deep house waarop men lekker kan indansen, nadat Bosschenaar L’Enfant in dezelfde tent eenzelfde sfeer heeft verzorgd voor een vrijwel lege Box.

Een nieuwe stage is dit jaar de Speelplaats waar vooral liefhebbers van (live) electro zich uit kunnen  leven. Hier geprogrammeerd staat onder andere Compact Disk Dummies. Twee jonge Belgen die al een tijdje behoorlijk succesvol  zijn in eigen land, maar voor wie het hier nog niet echt wil lukken. En helaas gaat de set op Kindergarten daar waarschijnlijk weinig aan toevoegen. Met een half uur vertraging betreden ze het podium en daardoor wordt de set drastisch ingekort. Wat we zien is kwaliteit: overweldigende, catchy electrorock gemaakt door twee gedreven artiesten, met als hoogtepunt hitje ‘The Reeling’, maar de geringe duur van de show is jammer.

En ook het Osse Dearworld kan als live-act weinig indruk maken op de Speelplaats. De heren trappen in dezelfde val als Lemaître eind vorig jaar op de indoor-editie. Een festival als Kindergarten vereist meer dan wat men normaal van een dansbare liveband verwacht. Namelijk: zo kort mogelijke pauzes tussen de nummers en vooral een klinische selectie van alleen het meest dansbare repertoire op de setlist. Covers van Coldplay’s ‘God Put A Smile Upon Her Face’ vallen dan in minder goede aarde en bovendien vergeten de Brabanders muzikaal boven andere acts in hun genre (Goose, bijvoorbeeld) uit te stijgen. De haast irritante, Dinand-achtige aire van de in spijkerjack gehulde frontman maakt dan het beeld van ‘Kane goes EDM’ aardig compleet. Elders op het terrein is ongetwijfeld meer te beleven.

Hoewel. Niet alleen voor publiek van het meer nomadische soort valt vanmiddag een beetje in het water. Het goed bedoelde 'insmeerteam' van KWF Kankerbestrijding bijvoorbeeld, dat met zonnebrandcrème de feestgangers voor verbranden en uiteindelijk huidkanker wil behoeden, heeft op een bewolkte dag als vandaag natuurlijk vrij weinig te zoeken op het festivalterrein. “Vorig jaar was het ook al zulk weer. We hebben met deze actie niet echt geleerd van onze fouten”, verzucht een van de blonde schonen in rood tenue, die desondanks met hun charmes wat geld voor de goede zaak trachten los te peuteren.

Was zij naar Cairo Liberation Front in de Speelplaats gegaan, dan had ze vast meer te doen gehad, want daar stijgt de temperatuur naar een ongekend hoogtepunt. Het Kindergarten-terrein is een thuiswedstrijd voor het Electro Cha3bi-collectief. Niet alleen omdat het festival in thuisstad Tilburg plaatsvindt, maar ook omdat het inmiddels internationaal vermaarde trio zijn debuut maakte onder de vlag van het dancefestival, op de eerste indoor-editie van Kindergarten. Intussen is zowel de act als de fanschare van de ‘Eurabiërs’ flink gegroeid, blijkt vandaag.

De meegebrachte wierook, wodka, theedoeken en zelfs een paar buikdanseressen (volgens CLF de beste van de wereld) worden gebruikt om het publiek in te palmen, en als er écht beweging in de zaal komt, worden de aanwezigen vrolijk uitgenodigd op het podium. Een compleet gekkenhuis is het gevolg, waarbij de Electro Cha3bi-muziek vooral begeleiding van de chaos is. Cairo Liberation Front is in meerdere opzichten de vreemde eend in de Kindergarten-bijt, maar het publiek eet meer dan ooit uit de handen van het goed aangeklede trio, dat bewijst nog altijd progressie te maken in het bouwen van feestjes.

Eenzelfde ervaring moet Alex Metric hebben gehad op hetzelfde podium, zij het wat minder extreem. De absolute chaos ontbreekt, maar het publiek toont zich absoluut gewillig zolang Alex achter de draaitafels staat. Ja, het is uitermate vervelend dat Yuksek (op de eerste indoor nog één van de sterkhouders van de line-up) zijn trein naar Tilburg miste (hoi, Kavinsky), maar de andere helft van The Alexanders kan het ook prima in zijn eentje af. Hoogtepuntjes van de solo-set van de Brit zijn Todd Terje’s ‘Inspector Norse’ en de vooralsnog enige uitgebrachte Alexanders-single ‘Don’t Miss’, waarop het publiek van het nieuwe Speelplaats-podium uiterst gemakkelijk uit de voeten kan.

Waar extra stages als de Speelplaats een welkome toevoeging zijn, zou Kindergarten de MC's wat meer mogen aanlijnen. Die zijn deze editie namelijk irritant aanwezig, zelfs tijdens de sets. Blijkbaar is dat een trend waar ook Kindergarten niet onderuit komt, maar hier lijkt het festival een beetje de plank mis te slaan. Als er weer een MC op het podium verschijnt vlak voor een technodrop, voelt het toch een beetje alsof je bij Vato Gonzalez of welke andere inwisselbare EDM-act staat. Niet echt fraai voor een festival dat in de kern draait om de alternatievere kanten van de dancemuziek. Sowieso heeft de scene zich al die jaren prima weten te redden zonder mensen die zeggen dat je je handen in de lucht moet steken.

Maar voor wie de MC’s beu is, is Space Dimension Controller waarschijnlijk meer van gading. Daar hoeven de handen namelijk überhaupt de lucht niet in. De Ier, die vorig jaar nog op een steenworp afstand van het Leijpark mocht aantreden in het nachtprogram van Best Kept Secret, overgiet het Diep-stage met mellow house, disco en 80’s funk. Heerlijk voor wie de hele dag al heeft gedanst en nu niet anders meer wil dan lekker even kalmpjes meedeinen op zomerse klanken. Spannend als Jack Hamill's artiestennaam doet vermoeden wordt het niet, maar wie maalt daarom als de set perfect blijkt om je op te laden voor wat nog komen gaat?

Richting het einde van de avond zijn de beste acts toch wel te vinden in The Box. Met onder meer Joost van Bellen, een levende legende met het uiterlijk van een loodgieter en een indrukwekkende staat van dienst als pionier in de techno- en housescene.  Met het oog op het weer moest hij de geplande voorleessessie uit zijn boek ‘Pandaogen’ laten schieten, maar achter de draaitafels voelt Van Bellen zich toch al duidelijk het meest op zijn plek. Zijn set klinkt voor het genre erg vintage met een goede jaren-’90-feel. Acid keyboards, goede hooks en heel erg toegankelijk: een must voor zowel de liefhebber als de beginnende raver.

Dit geldt overigens ook voor Box-afsluiter Xavier de Rosnay. Helft zijn van het legendarische Franse duo Justice is blijkbaar genoeg om een plaatsje te krijgen als afsluiter van The Box, maar eerlijk is eerlijk: dat heeft hij ook wel verdiend. De set die hij draait met DVNO (ja, de titel van dat ene hitje is ook gewoon een producer/dj), biedt eigenlijk voor iedereen wat: hitjes als ‘D.A.N.C.E.’, catchy baslijnen, heel veel overdreven synth, en richting het einde van de set behoorlijk wat hiphop (!). Het is daarmee misschien ook wel de meest mainstream act op Kindergarten. Bij de puristen zal het misschien niet in de smaak vallen, maar voor de meesten is dit een onweerstaanbare afsluiter voor Kindergarten 2014.