Zo'n drie jaar geleden viel Simon Keats stil. Had dit te maken met je reis naar Amerika?
"Nou, niet alleen omdat ik naar LA ben geweest, maar ik zat op dat moment ook met geldzorgen. Ik had alles ingezet op die reis, teveel hooi op mijn vork genomen qua financiën. Dus daarna was het geld op. Daarnaast had ik het een beetje gehad met alles om me heen. Ik raakte gefrustreerd."

Op persoonlijk vlak of gefrustreerd door de muziekwereld?
"Voornamelijk dat tweede. Het is zo ontzettend lastig om zelf iets op poten te zetten. Ik had wel heel veel positieve reacties op 'Time', het eerste album van Simon Keats, het was zo'n 10.000 keer gedownload. Echter, het feit dat dit album gratis was zal daar ook mee te maken hebben gehad. Time werd dus wel opgepikt, maar ik was..” - Zoontjens probeert de juiste woorden te vinden - ”Ik ben ook al vanaf mijn vijftiende bezig met muziek maken, dus op een gegeven moment kom je op zo'n punt dat je er klaar mee bent. Dat was echt een dieptepunt, ik wilde er eigenlijk uitstappen. Maar toen kreeg ik een mailtje van een band waar ik nu nog steeds in speel en veranderde dat gevoel weer."

We gaan drie jaar terug in de tijd. Waarom ben je destijds naar LA afgereisd?
"We waren gewoon benieuwd hoe ver we konden komen in een stad die draait om muziek en film. We hadden slechts één aanknopingspunt, die persoon was van een label en helemaal lyrisch. Maar toen we daar aankwamen, bleek het label niet meer te bestaan. Nou mooi, daar zat ik dan. Maar de volgende dag was daar de ommekeer. Mijn reisgenoot Keije ging shoppen en ik ging op zoek naar goed internet. Ik neem de bus en de chauffeur vraagt me wat ik hier kom doen. Ik leg hem uit dat ik muziek wil maken. En wanneer ik vertel waar ik naar op zoek ben, stopt hij midden op een kruising en zegt "Daar is het". Ik zie een bodyguard bij een deur staan en vind het heel raar, want welk internetcafé heeft dat nu? Maar de buschauffeur is er zeker van. Dus ik loop naar binnen en zie allemaal muzikanten. Ik benader de directeur en hij geeft aan dat ik eigenlijk niet eens binnen mag komen, aangezien ik daar niet studeer. Het is dus een muziekschool, waar de top van LA zit. Vervolgens geef ik aan dat ik de directeur van de Rockacademie in Tilburg nog ken van mijn tijd daar en dat ik contactgegevens kan geven. Daar is die man zó dankbaar voor dat hij me toestemming geeft om een profiel aan te maken, zodat ik een oproep kan plaatsen op het interne forum. Dus ik schrijf een bericht en geef een CD. De volgende dag krijg ik al een mail van een producer, hij vindt mijn muziek te gek. Hij blijkt de zoon te zijn van een producer die tunes voor tv-series maakt, zoals Frasier. Kort daarna heb ik American Rose bij hem opgenomen. Heel magisch om te zien dat alles ineens scheen te lukken.”

Ruim drie jaar later verschijnt ineens je filmpje over de hack in Eindhoven.
"Ja, precies. Het hele filmpje (kijk hier, red.) draait om het project 'Mr. Nobody 370'. Hetgeen dat in je zit naar buiten weten te brengen en daardoor veranderen van niemand in iemand. Daarvoor heb je lef en doorzettingsvermogen nodig. Wilde ik echt nog iets met Simon Keats gaan doen, dan moest ik ballen gaan tonen. Op dat thema heb ik het filmpje gebaseerd, net zoals het boek, dat ook 'Mr. Nobody 370' heet. Dit boek gaat over mijn maand in LA, dat ik zelf heb geschreven. Het wordt 22 januari gepresenteerd in de Paradox. Natuurlijk gaan we ook optreden, maar ik wil niet alles verklappen.”

Maar goed, om even terug te komen op dat filmpje...
"Ga je vragen of het echt is?"

Dat is natuurlijk de vraag.
"Je begrijpt dat ik dat niet kan zeggen. Het gaat ook veel meer om de boodschap erachter. Het was voor mij een startpunt om weer leuke dingen te gaan doen. Ik was een lange periode niet met Simon Keats bezig geweest. Het begon weer te borrelen, waaraan ik merkte dat ik niet alleen een uitvoerend muzikant ben. Ik vind alles aan muziek leuk, ook het bedenken. Natuurlijk wil ik opnemen en optreden, maar dat is niet alles wat ik ben. Heel veel muzikanten zijn al tevreden zijn wanneer ze in een band spelen en optreden, maar ik wil méér, ik wil aan de wieg van iets staan.”

Wat is er anders aan Simon Keats, in vergelijking met drie jaar geleden?
"Ik heb geleerd dat je niet zozeer een probleem moet oplossen, maar dat je moet uitzoeken hoe ermee om te gaan. In dit geval vroeg ik aan mezelf: wil ik graag muziek maken? Ja, dat wil ik. Dan moet ik het probleem anders definiëren, dan moet ik kijken hoe ik aan geld kan komen, om zo te blijven doen wat ik graag doe met Simon Keats. Daarom ben ik niet meer als een stier één richting op gegaan, maar ben ik mijn kansen gaan spreiden. Spelen in andere bands, om de schoorsteen te laten roken en daarnaast met dát bezig zijn waar ik echt heel gek op ben.”

Ben je bereid om daarin concessies te doen, om zo meer in de spotlights te komen?
"Met Simon Keats zou ik dat niet zo snel doen, nee. Ik wil het gewoon heel puur houden. Het is mij niet meer te doen om het succes, dat is weggevallen. Ik kan nu gewoon dingen maken die me mooi lijken. Het gaat me er niet zozeer om dat ik een heel groot publiek bereik, het is voor mij belangrijker dat het liedje en de boodschap die het draagt puur zijn."

Op donderdag 22 januari presenteert Simon Keats zijn EP en boek 'Mr Nobody 370' in de Paradox.