The Tubs, Incubate 2014, Cul de Sac, maandag 15 september 2014
#Incu14: Muzikaal getob bij het Vlaamse The Tubs
Cul de Sac-kuil druppelt leeg bij gebrek aan spanning
The Tubs wordt omschreven als een garage rock trio, maar de band oogt op het eerste gezicht als één van die vele brave indie-drietallen. Al helemaal met zo’n stel keurige jongens als bandleden en zo’n standaard ‘the’ plus zelfstandig naamwoord bandnaam, alsof die zo uit een band name-generator is gerold. Uiteraard moet je je nooit laten misleiden door je eerste indruk en de bandnaam, al helemaal niet op een festival als Incubate (Kiss The Anus Of A Black Cat is namelijk verrassend genoeg geen metal). Of The Tubs die typische indie-vibe vanavond van zich af weten te garage rocken, zal nog moeten blijken.
HET CONCERT:
DE ACT:
Het Vlaamse drietal The Tubs combineert ruige garage rock met vlagen melodische punk, met daarbij vocalen van zowel de bassist als gitarist. Hun debuutplaat ‘Birds Don’t Sink’ kwam in september vorig jaar uit, onder het platenlabel Gnar Tapes. Een Amerikaans label dat onder andere artiesten als White Fang en R. Stevie Moore ingeschreven heeft staan.
HET NUMMER:
Er zijn geen nummers die er écht uitspringen en door de onverstaanbaarheid van de zanger klinkt het allemaal nogal hetzelfde. Maar als er een nummer is wat blijft hangen is het toch wel het eerste nummer 'Why', mede door het catchy refrein. Dit nummer klinkt veelbelovend en trekt daardoor ook steeds meer mensen de Cul de Sac in. Helaas weten de Vlamingen de dansbaarheid en vrolijke sfeer van dit nummer niet vast te houden in de rest van de set. De hele set blijft in zijn geheel erg vlak, een echte climax blijft uit. Overigens bestaat de hele set uit nieuw materiaal.
HET MOMENT:
Net als de heren denken een waardig afsluitend nummer in te kunnen zetten, gaat er iets fout bij één van de muzikanten, want nogal een rommelig en ongemakkelijk tafereel veroorzaakt. Er valt een plotselinge stilte en de gitarist voelt zich genoodzaakt deze te onderbreken met een kleine interactie met het publiek (die interactie blijft overigens de rest van het optreden uit). Er werd iets onverstaanbaars gemompeld in het Vlaams, iets over het album, of zo.
HET PUBLIEK:
HET OORDEEL:
Over het algemeen was het optreden van The Tubs niet memorabel genoeg om over naar huis te schrijven. Wel moet gezegd worden dat er muzikaal gezien weinig mis was met de performance. Drummer, bassist en gitarist zijn strak op elkaar ingespeeld. Wat ontbreekt in het totaalplaatje is een zanger/zangeres met een pakkende stem. De gitarist is van zichzelf geen zanger en het lijkt alsof hij een stemmetje forceert. Hetzelfde geldt voor de bassist. Beiden proberen ze een hoger, snerpend stemmetje op te zetten à la Avi Buffalo. Iets wat in sommige gevallen kan werken, maar in dit geval niet. The Tubs kent de garage/indie-formule wel, maar heeft de uitkomst van die formule nog niet helemaal te pakken. Voor een gratis avond bandjes kijken was het absoluut niet verkeerd, maar willen de Vlaamse heren over een paar jaar op het reguliere Incubate-programma terechtkomen, dan is er nog wat werk aan de winkel.