Cousins, Incubate 2014, Cul de Sac, maandag 15 september 2014
#Incu14: Cousins waardige eerste afsluiter in Cul de Sac
Garagerock met voor ieder wat wils van ingetogen Canadees duo
Of dit tweetal ook daadwerkelijk neef en nicht is, dat vertelt het verhaal eigenlijk niet. Het Canadese garage/schoegaze-duo Cousins heeft de eer om deze eerste Incubate-dag af te sluiten. De twee staan op het podium voor een afgeladen Cul de Sac met enkel een gitaar en drumstel.
HET CONCERT
DE ACT
Dit garagerock-duo, bestaande uit gitarist Aaron Mangle en drummer Leigh Dotey, is helemaal afgereisd vanuit Halifex, Canada om de eerste Incubate-dag af te sluiten in Cul de Sac. De band bestaat sinds 2006 en heeft sindsdien drie album op haar naam staan. Het laatste album The Halls of Wickwire zag in mei dit jaar het licht en werd genomineerd voor verschillende muziekprijzen in Canada.
HET NUMMER
Door de verscheidenheid aan nummers is het moeilijk aan te wijzen wat nou echt hét nummer is. Er wordt veel afgewisseld tussen rustigere nummers, die passen bij de ingetogen uitstaling van de Canadezen, en verrassend hardere nummers waarbij Mangle flink wat fuzz over zijn gitaarsound gooit. Als de band klaar is met de set wordt er luid geapplaudisseerd en gevraagd om een toegift. De band twijfelt geen moment en neemt binnen no-time weer plaats op het podium. En met welk nummer kunnen ze dan beter afsluiten dan met 'Singing', met in het refrein de toepasselijke tekst: ''This is the last time you’ll hear this song.''
HET MOMENT
De toegift bestaat niet slechts uit één, maar maar liefst twee nummers. Een klein (beschonken) deel van het publiek in het midden van de Cul is vastberaden: er moet en zal een moshpit komen voordat de band klaar is met spelen. Dit resulteert in waarschijnlijk een van de meest ongemakkelijke moshpits in de Incubate-geschiedenis. Tijdens het tweede nummer van het toegift duwt en beukt een klein groepje mensen in de kuil alle energie van zich af, op een nummer wat zich daar totaal niet voor leent. Met als gevolg omstanders die daar lichtelijk geïrriteerd door raken. Ook de band lijkt nogal verrast te zijn door het gedruis.
HET PUBLIEK
De kuil van de Cul is tot de nok toe gevuld met Incubate-publiek dat er zichtbaar zin in heeft. Sommigen misschien iets te veel zin. Enigszins in beschonken toestand, maar vol goede moed wordt er halverwege de set een kleine eerste moshpit gestart. Tevergeefs, want de muziek leent zich er niet helemaal voor. Dat lijkt de pret niet te drukken, want de menigte in de Cul blijft de aandacht bij de muziek houden. Hier en daar worden zelfs een paar meezingers gespot. Tijdens het laatste nummer gaat een deel van de moshpitmenigte misschien wel iets te los: andere toeschouwers moeten ingrijpen om enkele bierglazen te redden.
HET OORDEEL
Het Canadese duo zet hier op de eerste Incubate-avond met minimale bezetting een sterke, gevarieerde show neer. Met enkel gitaar, drum en zang en een zeer gevarieerde set, weten Aaron en Leigh de aandacht van het publiek vast te houden. Gave riffs, sterke drums en verrassende samenzang - met name de fijne, ietwat hese stem van Aaron - maken het geheel tot een aangenaam optreden met voor ieder wat wils. Jammer van het mislukte mosh-tafereel aan het einde. Al met al heeft Cul de Sac met Cousins een waardige afsluiter te pakken.