#Mundial13: Joe Driscoll & Sekou Kouyata combineren achtergronden sterk

De muziek van Driscoll en Kouyata overtuigde het festivalvolk op te staan uit het gras

Paul Timmermans ,

Het lijkt een ontspannen optreden waarbij de meeste toeschouwers in het gras blijven liggen. De band wordt aangekondigd en begint het eerste nummer te spelen. Gedurende het hele nummer blijven de mensen op de stoeltjes zitten en in het gras liggen. Tijdens het tweede nummer is er een explosief moment en komen de eerste vocalen. Het blijkt genoeg te zijn, bijna iedereen staat op en begint te dansen.

CONCERT
Joe Driscoll en Sekou Kouyate, LOC-tuin, 30 juni 2013.

MUZIEK
De muziek van Joe Driscoll en Sekou Kouyate is misschien wel het beste te typeren als een uptempo versie van een mix van reggae en hiphop. Joe Driscoll doet zijn raps goed en vloeiend, maar helaas niet altijd even goed te verstaan. Sekou Kouyate speelt op een instrument dat alles behalve standaard is. Hij bespeelt de Kora, een Afrikaans instrument met 21 snaren.

PLUS
De muziek van de heren is erg swingend en dit is te merken in het publiek. Halverwege het tweede nummer staat het hele veld op en zo staat ineens het hele veld te dansen. Er ontstaat ook behoorlijk wat interactie tussen de band en het publiek. Sekou Kouyate speelt op zijn Kora deuntjes voor en vraagt het publiek het na te zingen. Dit doet iedereen aardig mee, totdat hij ineens aan een ingewikkelde solo begint. Hij begint breeduit te lachen en pas als het publiek door heeft dat die laatste solo niet echt na te zingen is, hoor je ook het publiek lachen.

MIN
Het publiek moet lang, maar ook vaak wachten op de band. De band begint een kwartier te laat met spelen, maar als iedereen staat te dansen is dat snel vergeten. Maar tussen nummers door moet er ook vaak op de band gewacht worden. Joe Driscoll kondigt het nieuwe nummer aan, vertelt zijn verhaaltje, om zich vervolgens om te draaien en zijn gitaar te gaan stemmen. Dit haalde het publiek regelmatig uit flow. De nummers met vocalen sloegen duidelijk beter aan dan de instrumentale stukken, die dan ook regelmatig veel te lang duurden.

CONCLUSIE
Een mooie combinatie van twee verschillende muziekstijelen en culturen. Het publiek stond heerlijk te dansen op de muziek. Maar het optreden was soms net iets te langdradig, bijvoorbeeld de instrumentale stukken die te lang waren. Ook het commentaar van Joe Driscoll tussendoor viel soms in herhaling.

CIJFER
7,5