De matineuze bijeenkomst wordt echter geopend door Bootleg Betty, een bende vrouwen uit Nijmegen die qua kleding, coiffure en muziek getuigt van een grote passie voor de wilde kant van de jaren vijftig (u weet wel, nozems met vetkuiven op opgevoerde brommers en dergelijke). Om het contrast met het hoofdprogramma enigszins te verkleinen, heeft de groep er vandaag voor gekozen haar rockabilly in een semi-akoestische setting uit te voeren, waardoor de teksten over kerels die de deur wordt gewezen dan wel zich in een bijzondere genegenheid mogen verheugen – de liefde is een wisselvallig ding – des te duidelijker onder de aandacht worden gebracht. Niet verwonderlijk passeert ook een cover van de enige maanden geleden nog in deze zelfde Kleine Zaal te bewonderen ‘Queen Of Rockabilly’ Wanda Jackson de revue in dit met heel degelijk liedmateriaal en dito vertolkingen gevulde optreden. Een stemmig begin van de middag.
The Hackensaw Boys transporteert 013 naar warm Virginia
Bootleg Betty uit liefdesverklaring aan rockende jaren vijftig
De hooibalen ontbraken er nog een beetje aan, maar voor het overige kon de bezoeker van 013 zich afgelopen zondagmiddag zo wanen bij een countryfeestje in het zuiden van de Verenigde Staten. Bewapend met gitaar, bas, banjo, viool, een zelfgemaakt percussie-instrument (de ‘charismo’) en hun stemmen baanden de leden van The Hackensaw Boys zich een weg naar het enthousiaste publiek – op het einde zelfs letterlijk.
BOOTLEG BETTY
THE HACKENSAW BOYS
De vlam slaat echter pas echt in de pan bij The Hackensaw Boys, dat met maar liefst zeven (later zelfs acht) man de aanwezigen ruimhartig trakteert op uitbundige countryklanken zoals die wellicht alleen in de Verenigde Staten gemaakt worden. Op afstand zou je misschien nog even kunnen denken dat deze veelal bebaarde kerels een ironisch loopje met hun muzikale erfgoed nemen, maar er is werkelijk geen spoortje van geveinsdheid in de performance van deze lieden, die hun opzwepende muziek vol enthousiasme en vuur op het publiek loslaten. Door de veelheid van stemmen en snaarinstrumenten en het rappe roffelwerk op een uit (blik)afval opgebouwd percussie-instrument wordt een rijk en intens geluid gecreëerd, waarbij stilstaan welhaast geen optie meer is. Een dame uit het publiek wordt zelfs zodanig geïnspireerd dat ze op een gegeven moment besluit het podium te beklimmen teneinde een verzoeknummer voor haar jarige vriend aan te vragen. Daar blijken de mannen zeker niet te beroerd voor: sterker nog, tenslotte komen ze met instrumenten en al tussen het publiek staan om de aangevraagde hit ‘Cannonball’ plus enige andere krakers omringd door de meezingende en in de handen klappende menigte akoestisch ten gehore te brengen. Het vormt een treffend slotakkoord bij een authentieke countrysamenkomst.