CONCERT
Monomyth, Green Room, zaterdag 20 april

MUZIEK
De aandacht gaat vooral uit naar het prachtige snaarinstrument dat gitarist Thomas van den Reyt bewerkt; een dubbele nek, waarvan de ene twaalf snaren bevat en de onderste het 'slechts' met een normale zes moet doen. Hierdoor zijn er veel opties mogelijk en bouwt van den Reyt -naast jankende solo's- de basis voor de lang uitgesponnen, experimentele soundscapes, welke geïnspireerd zijn door krautrock met space-invloeden. Hierbij dragen ook de psychedelische, dromerige effecten van het keyboard aan de ene kant en een laptop aan de andere bij.

PLUS
Wie vanaf het begin aanwezig is in de Green Room is getuige van de opbouw van monomyth. De band werkt gedegen aan de soundscapes, welke ze opbouwen en uiteindelijk uitmonden in epische climaxen, ondersteund door drie hyperactieve stroboscopen, welke het effect versterken.

MIN
Wie halverwege de aandacht verliest of later invalt, mist het gevoel en de sfeer van de muren van geluid of komt hier niet volledig in. Mensen met epilepsie zullen gedurende de set plat zijn gegaan of weg zijn gelopen.

CONCLUSIE
Zo moeilijk als het vijftal het de fotografen maakt, zo fijn is het voor het publiek. Al zijn sommige passages te lang uitgesponnen, wie vanaf het begin in de trip zit, hangt een uur lang aan de voeten van Monomyth.