CONCERT
Ihsahn & Leprous, Main Stage, zondag 21 april
MUZIEK
Waar Leprous meer de 70's progrock combineert met zware post-metal, mixt Ihsahn progressieve black metal met een soort van doom jazz. De ritmes zijn wat verdraaider, af en toe zijn de drums werkelijk uit de jazz overgenomen, maar -naast de snelle black metal passages- houdt de band zich vast aan de doom. Het overdonderend grootse geluid wordt neergezet door twee snarenplukkers die synchroon loopjes op het instrument afwerken, een steady ritmesectie, een toetsenist die naast de muziek ook met space-achtige geluiden speelt en het virtuose gitaarspel en zang van Ihsahn zelf.
PLUS
Zodra Ihsahn na een korte pauze (en na de set van Leprous) het podium betreed, heeft Leprous een duidelijke leider gekregen. Als een ware poppenspeler houdt hij de marionetten naast zich op het podium in zijn macht en spelen zij strakke doom jazz rondom de kunsten van de frontman.
MIN
Toch jammer dat het een zwakker begin kent.
CONCLUSIE
Leprous kan wel degelijk strak spelen, maar mist hierbij een absolute bandleider die de touwtjes in handen heeft; tot de grote opluchting is Ihsahn hier op Roadburn de uitgewezen persoon voor.
#Roadburn 2013: Ihsahn compenseert voor zwakkere Leprous
Progressieve Leprous presteert pas na de aanvulling van Ihsahn
Sommige noemen hem de architect van de symfonische black metal; Ihsahn is bekend als oprichter/gitarist van Emperor, maar speelde ook in onder andere Thou Shalt Suffer en Peccatum. Op Roadburn krijgt hij ondersteuning van zijn Noorse landgenoten van Leprous, welke minder van de black-, maar meer van de progressieve post-metal zijn.