Sabaton verandert 013 in feestelijk slagveld
Eluveitie lost eerste rake schoten van de avond
Oorlog. De beroerdste uitvinding van de mensheid. Dieren doden om te overleven, bon. Maar mensen uit het oogpunt van persoonlijke verrijking of godsdienst om zeep helpen, dat gaat alle perken te buiten. Hoe verschrikkelijk ook, het is veelal een dankbaar onderwerp geworden voor proza, films en uiteraard muziek. Het Zweedse Sabaton bijvoorbeeld, een power metalband die al dertien jaar tekstuele geschiedenislessen over diverse oorlogen en veldslagen geeft, in het speciaal over de Tweede Wereldoorlog. In een bijna uitverkocht 013 verandert de Grote Zaal door hen in een waar slagveld, met de bandleden als commandanten en de bezoekers als soldaten.
SABATON
Bij aanzien van het in camouflagebroeken gestoken Sabaton wordt duidelijk dat deze groep een ernstige fetisj heeft voor de Tweede Wereldoorlog. Dat gegeven wordt versterkt met ‘Ghost Division’ – één van de grootste hits van de band – waarmee de avond in vuur en vlam wordt gezet. De song, die over de invasie van Frankrijk in 1940 gaat, is militaristisch en intimiderend en daarmee karakteristiek voor de metalband, evenals de gemakkelijk in het gehoor liggende songs en meezingbare refreinen, waarmee de band wat publieksparticipatie betreft er vanavond met de hoofdprijs vandoor gaat.
Dit zie je ook op de bühne. De band stuitert over het podium en zet elkaar in de spotlights wanneer de een een drum- of een gitaarsolo ten gehore brengt. De nieuwe nummers op het dit jaar verschenen 'Carolus Rex', waaronder de gelijknamige track, 'Got Mitt Uns' en 'The Lion From The North', vormen met hun nieuwe thema een welkome afwisseling aan het repertoire van vanavond. Geen Tweede Wereldoorlogteksten, maar passages over de Grote Noordse Oorlog met koning Karel XII van Zweden.
Nadeel aan zo'n tournee met nieuw materiaal is dat daardoor oude knallers schitteren door afwezigheid. Wat te denken van 'Uprising', 'Panzerkrampf', 'Screaming Angels', 'Speeder', 'Rise Of Evil' en 'Panzer Battalion',die de avond nog best een half uurtje langer hadden kunnen maken. Het gemis van een koor, dat prominent aanwezig is in kaskrakers als 'Cliffs Of Gallipoli', 'The Art Of War' en subafsluiter 'Primo Victoria', is jammer, want dat had de show net wat meer verfijning gegeven. Dient gezegd te worden dat de gitaristen dit met goede samenzang keurig oppakken.