Het is vroeg in de middag als ik, fietsend door de binnenstad, wordt begroet door wederom een exploratie in free jazz op een van de piano's van "Play Me I'm Yours". Mooi project, maar vandaag het de tijd om een ander kunstproject te ervaren: de Open Source Expo. De naam kan wat verwarren, maar het idee van de Open Source Expo is eenvoudig: roep mensen op om werk aan te leveren voor een kunst expositie. Alles wat binnen komt, zal worden geëxposeerd - geen vast thema, geen vaste vorm, geen kwalificaties vereist.
Bij aankomst is het rustig in het FAXX. Best logisch, aangezien de normale sterveling op woensdag middag gewoon moet werken. Toch vertelt de suppoost bij navraag dat er bijna continue wel wat mensen aanwezig zijn. De bezoekers zijn lekker gevarieerd: festivalgangers die komen uitkateren, ouderen, vaders en moeders met hun kinderen. De stereotypering van de zonderlinge kunstsnob met blikken brilletje is in dit beeld ver te zoeken. (Psst, Trots op Tilburg, lezen jullie dit ook?)
Mijn bestaan wordt geconformeerd met een turfje op een stuk papier, en daarna begint het avontuur. Meteen valt de enorme diversiteit al op: de expositieruimte bevat een wildgroei aan stijlen en vormen. Toch is de tentoonstelling overzichtelijk: er is (ondanks de vele stukken) voldoende ruimte om de werken rustig te kunnen bekijken. Doordat de stukken van een ratjetoe aan (amateur)kunstenaars komen en er dus geen vast thema is, is het beter om alle stukken ook echt los te beschouwen. Een andere manier zal alleen maar afbraak doen aan de beleving van de werken.
Gedurende de eerste wandeling door de expositie worden er al snel een aantal favorieten gevonden. De met wrange middelen gepimpte invalidenwagen, het houten geweer in tweestrijd, de levende zakken, het kistje met de kleine bijzonderheden en een heel assortiment aan schilderijen en foto's spreken direct aan. Waar het hart van vol is, vloeit de mond van over en dus het, na de een eerste ronde in stilte te hebben gelopen, nu tijd om navragen wat andere bezoekers van de expositie vinden en wat hun favorieten zijn.
Ondanks dat het rustig is, is het eenvoudig om een gesprekspartner te vinden: alle bezoekers zijn welwillend om te praten over de indrukken die de expositie brengen en tips en interpretaties worden al snel uitgewisseld. Uit de mond van elke bezoekers komt dezelfde lof: het niveau van het werk, de diversiteit van het aanbod en hoe leuk het is om op jacht te gaan naar de juweeltjes die de expo voor iedereen heeft. En dus is een tweede ronde nodig. En een derde, om daarna te ontdekken dat er stilletjes twee uur verstreken zijn.
Het is duidelijk geworden dat er geen grote naam nodig is om toeschouwers van kunstwerken te laten genieten. Het gebrek aan noodzakelijke kwalificaties doet geen afbraak aan de kwaliteit. Sterker nog: de opzet van de Open Source Expo voegt een speelse dimensie toe aan de beleving van kunst. Het is dan ook een aanrader aan iedereen om tijdens een verloren uur (of twee) af te reizen naar de kunst-jungle van het FAXX om daar, gewapend met een onbevoordeelde blik, op jacht te gaan naar je persoonlijke juweeltjes.