Omar Souleyman maakt er weer een bruisend feestje van

Onbewogen Syriër krijgt lyrische respons van talrijk publiek

Wouter de Waal ,

Alsof we op het punt staan getuige te zijn van een indrukwekkende oriëntaalse goochelact, kondigt een man in pak in flitsende bewoordingen de komst van Omar Souleyman aan voor een afgeladen Kleine Zaal. Een toepasselijke introductie zo blijkt, want gesteund door toetsenmagiër Rizan Sa’id tovert Zijne Syrische Coolheid – inclusief theedoek - de statische ruimte binnen de kortste keren om tot een plek vol feestgedruis.

Onbewogen Syriër krijgt lyrische respons van talrijk publiek

Alsof we op het punt staan getuige te zijn van een indrukwekkende oriëntaalse goochelact, kondigt een man in pak in flitsende bewoordingen de komst van Omar Souleyman aan voor een afgeladen Kleine Zaal. Een toepasselijke introductie zo blijkt, want gesteund door toetsenmagiër Rizan Sa’id tovert Zijne Syrische Coolheid – inclusief theedoek - de statische ruimte binnen de kortste keren om tot een plek vol feestgedruis.

CONCERT
Omar Souleyman, Poppodium 013, maandag 12 september

MUZIEK
Dabke, Choubi en aanverwante dansmuziek waar we nog nooit van gehoord hebben uit de noordoostelijke Jazeera regio van Syrië, overgoten met een hedendaagse elektronische saus opdat de jeugd van tegenwoordig er ook mee uit de voeten kan. Souleyman zingt, roept veel ‘hey’ en klapt in de handen, terwijl Sa’id over een harde beatbasis de ene na de andere onmogelijk snelle oosterse riedel en percussiesolo op zijn synthesizer speelt. Het resultaat is heel opzwepend, hoewel de rustig rondwandelende Souleyman zich daar geen moment door laat meeslepen.

PLUS
De synthesizerman is geweldig virtuoos – je vraagt je trouwens af hoe hij erin slaagt zijn niet-westerse motiefjes op een dergelijk instrument uit te voeren; ongetwijfeld is het voor dat doel aangepast (kwartnootjes vind je niet op je doorsnee muzikale toetsenbord). In zijn eentje legt hij niet alleen de melodische, maar ook de ritmische ondergrond voor deze enerverende dansmuziek. Souleyman zingt prima, maar vormt vooral het onderkoelde beeldmerk van de band: met zijn theedoek, zonnebril en snor trekt hij direct de aandacht naar zich toe en zijn onverstoorbare podiumpresentie vormt een mooi contrast met de wilde muziek. Het publiek laat zich gewillig op sleeptouw nemen en vooral in de voorste regionen wordt er lustig gedanst en gesprongen.

MIN
Het was leuk geweest als we Souleyman wat meer hadden horen zingen. Nu houdt hij zich vooral bezig met het uitstoten van stimulerende kreten en handgeklap (hoewel zijn voornaamste kwaliteit misschien wel schuilt in zijn onbewogen pose). Enkele authentieke instrumenten plus bespelers hadden ook niet misstaan op het podium. Bovenal ontbreken daar echter de dansende jongens en meisjes (misschien hadden er een paar het podium op moeten kruipen, zij het dat Souleyman en 013 daar niet van gediend zouden kunnen zijn).

CONCLUSIE
Een spetterende feestbijeenkomst, een tikje melig ook wel, maar daarom niet minder leuk.

CIJFER
8,5