In de Pauluskerk zien we Main aan het werk, een tweetal dat ambient in zijn puurste vorm maakt. Het tweetal bestaat uit de mannen Robert Hampson (ooit lid van shoegaze-band Loop) en Stephan Mathieu. Beide figuren duiken compleet in hun MacBook en tonen geen seconde enige compassie met de muziek die ze maken. De stijfheid maakt het er niet boeiender op en ook de afwezigheid van visuals vergemakkelijkt de schijnbaar lange zit niet.
CONCERT
Main, Pauluskerk, zondag 18 september
MUZIEK
Gevarieerde, duistere ambient met drone-invloeden.
PLUS
Hampson en Mathieu bewijzen het ambient-genre van voor tot achter te kennen en variëren dan ook veel. Ondanks dat de locatie niet bepaald ideaal is, proberen de twee er toch het beste van te maken. Dat siert ze.
MIN
Ambient zonder projecties, het werkt gewoon niet. Helemaal niet in een kerk, doorgaans sowieso geen al te inspirerende locatie. Het is een zegen dat Main besluit dat het optreden maar de helft van de geplande tijd hoeft te duren, want interessant wordt het eigenlijk geen moment. Ondanks de variaties wil het simpelweg niet echt. Her en der wordt er wat geknikkebold, er lopen mensen de kerk uit. Kortom, de omstandigheden zijn allerminst ideaal. Wanneer zelfs het Karl Lagerfeld-achtige kapsel van Mathieu het optreden niet kan redden, is het een gelopen zaak.
CONCLUSIE
De ambient van Main is deze middag als seks zonder een orgasme. Het is weinig bevredigend, je zit voortdurend te wachten op het (beloofde) hoogtepunt dat maar niet wil komen. Misschien hadden visuals de zaak nog gered, maar ook die zien we niet. En vervolgens maakt Main ook nog eens de geplande tijd niet vol. De gemakzucht wint het overtuigend van de potentie.
CIJFER
3,5
Main zonder visuals is als seks zonder orgasme
Ambient-artiest beheerst het vak maar overtuigt niet
In de Pauluskerk zien we Main aan het werk, een tweetal dat ambient in zijn puurste vorm maakt. Het tweetal bestaat uit de mannen Robert Hampson (ooit lid van shoegaze-band Loop) en Stephan Mathieu. Beide figuren duiken compleet in hun MacBook en tonen geen seconde enige compassie met de muziek die ze maken. De stijfheid maakt het er niet boeiender op en ook de afwezigheid van visuals vergemakkelijkt de schijnbaar lange zit niet.