Het Britse kwartet Bush (vernoemd naar de west-Londense wijk Shepherd’s Bush) is na een lange pauze terug. De heren hebben dit jaar een nieuwe plaat uitgebracht en er meteen een tournee aan vastgeplakt. Wegens succes (Amsterdam) verlengden de rockers hun Nederlandse trip en wel in Tilburg.

Aangezien de mannen in de jaren negentig doorbraken, zijn er dus een hoop fans aanwezig uit diezelfde periode. Toch zijn er ook genoeg mensen aanwezig die de hoogtijdagen van de band niet bewust hebben meegemaakt omdat ze te jong waren. Dit neemt niet weg dat vanaf de eerste aangeslagen akkoorden het gehele publiek de tekst woord voor woord meezingt.

Vanaf het moment dat de vier mannen het podium op komen lopen tot het moment dat ze er weer af gaan, geven ze gas. Volgas. Zanger Gavin Rossdale is zo energiek dat na drie aaneengeregen nummers, hij zijn camo-jack uit doet. Dit levert vanuit de zaal wat gejoel van de dames op, die zeer gecharmeerd zijn van de frontman. Die is namelijk gekleed in een hemdje waarvan de oksels ver zijn uitgesneden, wat uitkijk biedt op zijn goed onderhouden lichaam (de beste man nadert de vijftig).

De band, die bestaat uit drummer Robin Goodridge en nieuwkomers Chris Taynor op gitaar en bassist Corey Britz, is erg op dreef en weet in combinatie met Rossdale het energiepeil erg hoog te houden. De sologitarist straalt daarbij een rust uit die erg goed contrasteert bij de frontman. Die eerste zijn gezicht lijkt trouwens op het masker dat gebruikt wordt in de film ‘V For Vendetta’.

Rossdale’s stem heeft het authentieke randje dat bij een echte rocker past. Toch zijn zijn uithalen niet altijd even zuiver. Echter is dit voor het publiek geen dooddoener, die brult uit volle borst mee. Als de zanger later zelfs een rondje door het publiek rent, gaat het dak eraf. De rocksongs rollen na elkaar over de massa met een vaart die meer dan aangenaam genoemd kan worden.

Als toegift begint de frontman alleen met de hit Glycerine. Doordat zijn gitaar te hard staat, verliest het nummer iets van zijn glans. Dit wordt opgevangen doordat uiteindelijk de rest van de band bijvalt en het tot een climax brengt. De heren spelen ook Come Together van The Beatles, maar dan op de Bush-manier: hard en rauw.

Al met al kan worden gezegd dat deze Britten 013 omver hebben geblazen, letterlijk en figuurlijk. De bas stond namelijk keihard en dat leverde een heerlijke dreun op. Toch overstemde het soms de muziek. Ondanks dat heeft Bush een heerlijke set neergezet waardoor de temperatuur in de zaal steeg naar tropische hoogte.

Uw verslaggever heeft het voorprogramma (Evaline) gemist wegens communicatieproblemen. Excuses hiervoor.