Bevrijdingsfestivals en Mundial opgelet: met Sinas haal je een gegarandeerd succescombo binnen. Afgelopen vrijdag deed het vanuit Amsterdam opererende achttal 013 aan voor een onverwacht uitgebreid en opwindend optreden, waarin exotische melodieën werden verbonden met dansbare ritmes en eigenzinnige improvisaties.

Het meisje van Amnesty International dat bij de ingang van de Kleine Zaal lucifers uitdeelt, (wellicht vanwege de 62ste verjaardag van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, altijd reden voor een feestje), zorgt dat de bezoekers al meteen in de juiste sfeer komen voor het concert van deze avond. Sinas is namelijk een band die duidelijk graag over de grenzen van het eigen land kijkt en tegen het huidige politieke klimaat in culturele diversiteit van harte toejuicht. Dat kun je deels afleiden uit de Arabische tekens op het shirt van de gitarist en het feit dat de groep vanavond een gastpercussionist uit Senegal in de gelederen heeft, maar veel meer nog uit de muziek die de heren maken.

Reeds de opener ‘Amsterdam Tango’ staat bol van de Spaanse en aanverwante melodieën en doorheen het concert klinken ook heel wat Arabische, Braziliaanse en zigeunerachtige invloeden door. De ritmes zijn (niet verwonderlijk) regelmatig op Afrika geënt en voornoemde Senegalees krijgt in dat verband ook genoeg ruimte om zijn virtuositeit op de okseltrommel te tonen. Ook de reguliere leden draaien hun hand niet om voor spannende improvisaties, waarbij met name trompettist Rob van de Wouw in positieve zin opvalt (wat hij trouwens ook al doet vanwege zijn uiterlijk en het feit dat hij samen met saxofonist en bandleider Wouter Schueler het centrum van het podium bezet).

Dat de ‘world fusion’ van de band niet alleen wordt gevoed door muzikale idiomen uit andere windstreken, maar ook een ‘intergalactisch’ karakter heeft, zoals de titel van het nieuwe album suggereert, komt vooral door de eigenaardige geluiden die toetsenist, bassist en gitarist soms aan hun elektronische instrumenten weten te ontlokken. Deze zorgen bij tijd en wijle voor een prettig vervreemdend effect. Bovenal blijft de muziek echter voortdurend energiek en zeer dansbaar, met dank aan de krachtige ritmesectie van drummer en (maar liefst) twee percussionisten. Daardoor blijft het geheel zeer toegankelijk en het hoeft dan ook niet te verbazen dat de band met een veel langere speeltijd dan aanvankelijk gepland het publiek moeiteloos blijft vermaken. Een waar feest voor de liefhebber van ingenieuze, maar tegelijkertijd dansbare muziek is het resultaat.