Na maanden van hard werken heeft de zeskoppige Tilburgse reggaeformatie Gyration haar debuutalbum Co-exist af. Een knappe prestatie voor een band die begin dit jaar is opgericht. Gisteravond presenteerde de band haar album in de Kleine Zaal van 013 en deed dit vakkundig, maar het publiek leek met haar hoofd al bij een saaie maandag te zitten.

Voordat Gyration en opener Offshore optreden, verzorgen twee dj's de muziek. Lome reggae wordt visueel ondersteund door op doek geprojecteerde reclames van een installatiebedrijf en Canna: "Thé solution for growth and bloom". Waarom juist deze twee bedrijven worden aangeprezen, is een raadsel.

OFFSHORE
Het is een half uur later dan de geplande aanvang, wanneer het volledig bepette Offshore het podium betreedt. Dat het Arubaanse gezelschap al vier jaar in het vak zit, merk je meteen: een soundcheck mondt met speels gemak uit in een eigen nummer. De reggae van Offshore is doorspekt van rock en dat behelst meer dan alleen de distortionknop op de gitaar opengooien. Een punkrocknummer komt voorbij en ook Sublime's versie van The Toyes Smoke Two Joints wordt vakkundig gespeeld. De band heeft een goede, gelikte sound, maar op vier mensen na wordt er niemand echt warm van.

GYRATION
Wie het in ieder geval wel warm heeft, is zanger Jeremy Kock van Gyration. Kock – die we ook kennen als zanger van Static Noise en de Tilburg All Star Band – zingt met zoveel passie dat hij tot tweemaal toe moet melden dat het wel 'erg warm' op het podium is. Desondanks spat het plezier van het podium af en houdt ook Gyration zich aan het beproefde reggae-recept. Op een basgitaar na, die veel te hard staat, is er muzikaal gezien weinig af te dingen op het gezelschap. Jammer dus dat ook hier de respons van het publiek minimaal is. Dat is niet te wijten aan het gebruik van een zeker groen plantje, want iedereen oogt nog gewoon fris en er is geen wietlucht te bekennen. Gastoptredens van Michael Maidwell (Orange Grove) en manager Mike de Wit verhogen de feeststemming op het podium, maar de slingers worden door het publiek alweer opgeborgen. Een lauw "We want more" ontlokt nog even een reprise, maar dan zit het optreden erop voor een band die meer had verdiend.